vrijdag 24 januari 2014

Huwelijksaanzoek

Eindelijk is het dan zover, een heus echt huwelijksaanzoek, lees maar hoe dat ging:

Kwart over zes in de ochtend, het is nog donker, we liggen samen in bed. ''Knuffel!'' eist hij. Ik pak hem stevig vast, hij slaat zijn armen om me heen en drukt zich tegen me aan. "Klaar,'' zegt hij even later en hij laat me weer los.

Ik: "Ik vind jou zo lief!"
Hij: ''Ik ook...''
           -korte stilte-
Hij: ''Zullen we met ons trouwen?''
Ik: ''Wij tweetjes?''
Hij: ''Ja, jij en ik.''
Ik: "Oké.'' en ik geef hem een dikke kus.

Even later
Hij: ''Jij en ik gaan met ons trouwen, he mama?
Ik: ''Ja, papa is mooi te laat, nu ga ik met jou trouwen, Daniël!''