D: "Maham?"
Ik: "Ja."
D: "Je moet nagellak op doen!"
Ik: ...
D: "Weet je wie dat ook heeft?"
Ik: "Nee."
D: "Nora."
- Nora is het meisje van het kinderdagverblijf dat ridder Daniël altijd wil beschermen.-
Ik: "Oh, vind je dat mooi?"
D: "Ja! Wel doen hè?"
Ik: "Uh, oké."
D: "Vandaag! Mam, wel onthouden hè?"
Dus ik heb zojuist mijn nagels maar eens gelakt, om Daniël te verrassen als ik hem uit school ga halen...
Voor zijn grote verjaardagsfeest wilde Daniël graag een politieauto-taart. We zochten een mooi plaatje op internet van een stoere politiewagen en bestelden een grote fototaart. Daags voor zijn verjaardag zaten we bij opa frietjes te eten, toen buiten sirenes klonken.
"Hé," zei Daniël, "horen lullie dat?" Daar komt mijn taart al aangereden!"
Op vakantie trokken mijn mannetjes wat meer naar elkaar toe. Voor de vakantie was het steeds vaker ruzie, maar een vakantie waarin ze op elkaar aangewezen zijn doet blijkbaar wonderen. "Maatje!" hoorden we Daniël regelmatig naar Sam roepen. Samen bewaakten ze met man en macht 'hun' houten piratenschip, dat vlak voor ons vakantiehuisje stond, tegen indringers van buiten. (Papa en ik moesten dan weer ingrijpen en zeggen dat andere kinderen óók op het piratenschip mochten spelen.)
Maar het mooiste was de laatste ochtend. Sam sliep op onze kamer. Daniël kroop bij me in bed. Sam hoorde dat en krabbelde overeind in zijn campingbedje. "Waal is papa?" vroeg hij (Sam is net een kleine Chinees, hij kan geen 'r' uitspreken). Ik antwoordde dat papa op Daniëls kamer was. "Oh. Mama, Daniël is mijn beste vliend!" verzuchtte Sam. Waarop Daniël naar hem toe vloog en hem een dikke knuffel gaf. Mijn moederhart smolt uiteraard, wat een schatjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten