Inhaalslag

   Oh jee, ik heb al bijna twee maanden niets meer geschreven en er is eigenlijk zoveel te vertellen. Even een korte inhaalslag dan maar:
   Sam is gaan lopen een paar dagen na mijn laatste berichtje. Inmiddels rent hij met Daniël de kamer door alsof hij nooit anders gedaan heeft, hoewel het dus eigenlijk pas een paar weken geleden is dat hij met zo'n schattig waggeltje het lopen begon te oefenen.
   Vriendin K is -een beetje vroeg- bevallen van een prachtige, gezonde zoon en was de eerste in het rijtje zwangeren die haar kindje in haar armen mocht sluiten. Nu is ze, na zes weken, onderhand alweer een volleerd moeder...
   Daniël werd bijna een maand geleden alweer drie jaar. Hij genoot van de aandacht en cadeautjes, maar had er aan het eind van de dag wel weer genoeg van. "Nu heb ik wel genoeg cadeautjes," zei hij tegen zijn oom en weigerde de laatste pakjes uit te pakken. Wat kun je ervan zeggen: bescheiden of ondankbaar? Of misschien gewoon eerlijk...
   Schoonzus sloot -vier weken na vriendin K- ons nichtje in haar armen en ik een dagje later ook. Wat geweldig om een klein nichtje te hebben! Ze heet Annabel en ik ging dagenlang zingend door het leven. Daniël en Sam waren ook verrukt over hun nichtje. Daniël kwam de dag na haar geboorte bij ons in het grote bed en verklaarde: "Ik heb een nichtje! Mama, hoe heet ze ook alweer?" En bij het eerste bezoek probeerde hij haar aan het lachen te maken door gekke bekken te trekken. In de tussentijd ging Sam steeds met zijn vingertje naar haar mondje en zei: "Kijk! kijk! kijk! kijk!" En vandaag gaan we er weer naartoe!
   Nu is het nog wachten op vriendin F, want J die op dezelfde dag geboren is als Daniël krijgt een dezer dagen ook een broertje of zusje. Dus ik kan heerlijk baby'tjes knuffelen in mijn omgeving. En dan in december of januari volgt zuslief ook nog... Ik kan haast niet wachten!
   Daniël zit in een 'spookperiode' en weigert pertinent te gaan liggen in bed: "Als ik ga liggen komen de gevaarlijke dingen!" Daar modderen we dus wat mee aan. Ik gaf hem bijvoorbeeld een armband ter bescherming: "Ja, mam, dat gaat echt niet werken hoor!" was daarop zijn commentaar. Een waaier die dient als toverstaf en verstopplek biedt meer soelaas. Wegkruipen onder de dekens wil ook nog wel eens helpen, maar vaak genoeg zien we dat hij rechtop zittend in slaap is gevallen.
   Daniël heeft sinds kort trouwplannen. Hij is helemaal gek op een vriendje van het kinderdagverblijf. "Ik hou van Liam!" zucht hij dan. Wanneer ik zeg: "Daniël, ik vind je lief," antwoordt Daniël: "Ik vind alleen Liam lief." Als hij en Liam straks getrouwd zijn krijgen zij samen een zusje...
   Overigens heeft Daniël ook uitgevonden dat hij mensen lief, niet meer lief en zelfs stom kan vinden. Als de dingen niet gaan zoals hij wil ben ik ofwel niet meer lief, of zelfs -als hij erg boos of gefrustreerd is- een 'stommerd'. Gelukkig draait het meestal binnen een paar minuten weer bij en vind hij me gewoon weer lief.
   Sam begint steeds meer woordjes te zeggen en heeft "nee" opgenomen in zijn vocabulaire. Hij weet heel goed wanneer hij ja en wanneer hij nee moet gebruiken. Als je vraagt of hij iets wil eten is het antwoord standaard "ja", maar als ik aankondig dat hij naar bed moet is het uiteraard "nee".
   Eergisteren moest ik erg lachen om Daniël want die rende door het huis heel hard roepend: "Ik ren met mijn leven, ik ren met mijn leven, ik ren met mijn leven!" Tot zover de mannen.
   Dan mama nog: Ik ben twee maanden geleden begonnen op mijn nieuwe werk en rijd er zingend heen en ga zingend weer naar huis. Het is veel nieuwe informatie en best hard werken, maar ik heb de uitdaging gevonden die ik zocht. Wat een verschil met een paar maanden geleden, toen ik me amper naar mijn vorige baan gesleept kreeg.
   Ik ben begonnen met de yoga docentenopleiding en ben er zo blij mee! Wat een goede beslissing dat ik daarmee toch ben begonnen - naast een nieuwe baan. Ik geniet van elke lesdag en kijk uit naar ons studieweekend dat aanstaande vrijdag begint.
   Kortom, ik zit boordevol nieuwe energie en ben ook weer helemaal 'Birgit' naast mama, wat een heerlijk gevoel is! Als klap op de vuurpijl ben ik nog vijf kilo afgevallen ook, waardoor ik voor het eerst weer op het gewicht ben van voor mijn zwangerschappen. En hoewel ik niet ontevreden was met mijn figuur nadat ik mijn mannen had gebaard, is het toch lekker dat ik nu die ene -bijna nieuwe- spijkerbroek van voor Daniël weer pas.
  Daarmee zijn we weer bij vandaag aangeland en ga ik me maar eens klaarmaken om richting opa en oma en nichtje Annabel te gaan!