Een tijdje geleden beloofde ik Daniël dat we Sam een keer een dagje naar het dagverblijf zouden brengen en dat we dan met zijn tweeën iets leuks zouden gaan doen. Vandaag was het zover. Het was best vreemd om Sam alleen op het dagverblijf achter te laten, want hij was nog nooit een dag zonder een van ons geweest. De leidster had daar ook al over nagedacht zei ze - erg fijn dat ze zo betrokken is! Na bijna een jaar voelt Sam zich gelukkig erg thuis op het dagverblijf, dus wij volwassenen waren de enigen die daarbij stil stonden. Sam had ook zonder Daniël (en papa en mama) een prima dag.
Daniël en ik gingen een treinreisje maken. We moesten twee keer een kwartier met de trein met een overstap ertussen om bij een vriendin van mij te komen. Met haar en haar zoontje gingen we naar een pannenkoekenrestaurant met een grote speeltuin buiten en binnen en Daniël kreeg een pannenkoek. Dat vond hij natuurlijk allemaal helemaal te gek.
Op de heenweg in de tweede trein ging Daniël heel stoer alleen in een bank zitten, aan de andere kant van het gangpad van mij. Toen het drukker werd en er twee jongedames bij hem kwamen zitten, wist hij niet hoe snel hij bij mij moest wegkruipen. Op de terugweg kroop hij onder de bank voor onze bank door en dook op bij een mevrouw voor haar voeten. Dat was op het moment dat we bijna moesten uitstappen en ik was als de dood dat ik Daniël niet onder die bank vandaan getrokken zou krijgen voor de deuren van de trein weer dicht zouden gaan en dat we dan een station verder pas zouden kunnen uitstappen. Gelukkig gebeurde dat niet en stapte Daniël braaf mee uit.
Daniël was total loss van alle indrukken en het spelen en rennen in de speeltuin. Toen we van het station naar huis wandelden, viel hij in de buggy in slaap. We hebben allebei genoten en dit was absoluut voor herhaling vatbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten