De kinderwagen van Sam blijkt een prima bed op wielen te zijn voor Daniël. Daniël wil geen middagdutje doen, maar wandelen vindt hij wel leuk. Vandaag gingen we wandelen, ik had stiekem al de hoop dat hij dan in slaap zou vallen, want we hadden vanmiddag een verjaardagsfeestje bij de buren en zonder slaap zou Daniël dat niet goed volhouden. Papa en Sam bleven thuis en ik ging met mijn oudste op pad. Hij wilde uiteraard zelf lopen, maar ik plantte hem in de wagen en beloofde dat hij later nog een stukje zelf zou mogen lopen.
"Wat gaan wij doen?" vroeg Daniël toen we eenmaal onderweg waren, ''naar de winkel?'' Ik zei: ''Nee, niet naar de winkel, we gaan even bij de geitjes kijken.'' De geitjes zijn ongeveer tien minuutjes lopen van ons huis. Al gauw was het stil in de wagen en toen we eenmaal bij de geitjes waren, stopte ik om even naar Daniël te kijken, hij was al diep in slaap. Geweldig! Uiteindelijk heb ik een dik uur met hem gewandeld en heeft hij heerlijk geslapen. En door zijn dutje kon hij daarna ook genieten van de verjaardag, hij heeft de hele middag lekker gespeeld, zonder te zeuren.
Misschien dat ik er maar een gewoonte van maak om rond de middag een eind te wandelen, dan neem ik Sam mee in de draagdoek en heb ik meteen een goede training achter de rug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten