Vandaag dag 100 alweer. Mijn lieve mama herinnerde me er vanmorgen aan dat het honderdste stukje vandaag een feit zou zijn. Nooit gedacht dat het me zo gemakkelijk af zou gaan om honderd dagen lang, elke dag, een blog te schrijven. Natuurlijk heb ik de ene dag meer inspiratie dan de andere, maar ik heb er nog steeds veel plezier in, dus op naar de volgende honderd!
Net zijn papa en ik lekker uiteten geweest, dankzij onze buuf. Ze stelde vorige week voor dat ze wel weer eens de kindjes naar bed kon brengen, zodat wij even tijd voor elkaar zouden hebben. Dat liet ik me natuurlijk geen twee keer zeggen. Wat was het heerlijk om even rustig samen te zijn en aandacht voor elkaar te hebben. En ook lekker dat de kinderen dan al liggen te slapen als je thuiskomt en je gewoon op de bank kunt ploffen zonder nog iets te hoeven doen.
De kinderen hebben er ook van genoten. Daniël vindt het altijd gezellig met de meiden. Hij was doodop (vannacht deed Sam het goed, maar was Daniël wakker van half vier tot half zes, zucht) maar wilde toch perse tot het eind zijn ogen open houden en meedoen. Hij hielp mee bordjes dragen en heeft gesmuld van de pannenkoeken.
Sam vond het geweldig om met de rest op een kleedje op de grond te liggen en te kijken hoe ze met elkaar aan het dollen en spelen waren. Hij wilde niet op een afstandje in de wipstoel, hij wilde er lekker middenin. Hij liet zich gewillig fruit en melk voeren door de meisjes.
De buurvrouw heeft mooie foto's gemaakt van het spul. We hebben dus allemaal genoten, zo ga je als mama toch extra relaxed uiteten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten