donderdag 11 oktober 2012

Dag 99 Over onze nachtrust, een olifantje en Sam voeren

   Afgelopen nacht deed Sam het eindelijk, eindelijk, weer goed. Hij werd na de voeding van half elf nog één keer wakker om kwart over vier en daarna pas weer tegen acht uur. Maar, dat zul je natuurlijk altijd zien, Daniël moest heel hard huilen rond half twee. Sjongejongejonge slaapt de een door, doet de ander het niet. Toch heb ik vandaag goede hoop op een fijne nacht!
   Daniël begon vandaag te zingen: 'Oltje in het bos, mama NIET los.' Dat zong hij van de week ook al een keer en ik kon maar niet verstaan wat er nou in het bos liep. Soms maakte hij ervan: 'Oltje in het bos, laat je mama NIET los' met steeds de klemtoon op niet. Ik me maar afvragen wat hij zong. Uiltje? Nee dat was het niet, veel verder kwam ik niet. Net heb ik google maar eens ingeschakeld en het is 'olifantje' in het bos. Zo leuk dat Daniël dus al met liedjes thuiskomt die ik nog niet ken.
   We proberen Sam nu zoveel mogelijk te laten wennen aan vast voedsel, dus ook wat warm eten. Vandaag had ik wat wortel voor hem geprakt. Hij doet alleen zijn mond nog niet zo goed open, dus het lukt nog niet heel goed hem er veel van te laten eten. Daniël zag mij bezig en wilde Sam perse voeden. Hij klom naast Sam op een stoel en duwde de lepel naar binnen. Heel wijs zei hij: 'Mondje open Sam.' En toen hij wat binnenkreeg: 'Goed zo!' Schattig...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten