dinsdag 1 januari 2013

Dag 181 Over vuurwerk kijken en de laatste borstvoeding

   Daniël slaapt tot nu toe elk jaar gewoon door de jaarwisseling heen. Sam daarentegen is een prikkelgevoelig typje. Hij werd gisteren eerst om half elf al een keer wakker van de knallen en daarna om iets voor twaalf, tijdens het aftellen. We haalden hem uit zijn bedje om hem te knuffelen en om met hem naar het vuurwerk te kijken.
   We gingen eerst nog even bij Daniël kijken. Hij lag met zijn hoofd helemaal onder de dekens, diep in slaap. Toen we voorzichtig onder de deken keken en hem een kus gaven, werd hij toch nog wakker. Hij mocht ook mee naar beneden om vuurwerk te kijken. Sam keek met open mond en grote ogen naar het prachtige siervuurwerk dat de lucht in ging, hij leek er geen genoeg van te krijgen. Daniël vond het niet zo interessant en gaf zelf al vrij snel aan dat hij weer terug zijn bed in wilde.

   De afgelopen dagen bij zijn oom en tante heeft Sam alleen kunstvoeding gedronken. Ik heb wel nog wat gekolfd, maar niet meer alle voedingen. Sam heeft erg goed geslapen die twee nachten -beter dan op de borstvoeding- dus ik heb met lood in mijn schoenen besloten helemaal te stoppen.
   Vannacht vlak voor we hem weer in zijn bedje legden, heb ik hem zijn allerlaatste borstvoeding gegeven, heel bewust stond ik erbij stil. Ik heb niet gehuild, maar het was een vreemd idee. Na twee jaar, drie maanden en veertien dagen non-stop minstens één kind aan de borst ga ik het nu loslaten. Het kost me wat moeite omdat Sam pas ruim acht maanden is (ik heb Daniël ten slotte meer dan twee jaar aan de borst gehad) maar het zal Sam geen kwaad doen en mij goed.
   Ben heel benieuwd wat het met me gaat doen. Andere vrouwen zeggen vaak dat het fijn is je lichaam weer voor jezelf te hebben - geen idee hoe dat ook weer is. Ook zeggen ze fitter te worden - daar kan ik me wat bij voorstellen al was het maar omdat ik niet meer alle voedingen zelf hoef te geven, papa kan dat nu ook. Verder schijn je hormonaal weer meer in balans te komen en je oude zelf te worden - ik sta al drie jaar onder invloed van (zwangerschaps)hormonen, ben ik dan al drie jaar niet mezelf??  
   Het meest nieuwsgierig ben ik misschien wel hoe mijn borsten er straks uit zullen zien. Mijn buik heeft de zwangerschappen goed doorstaan (al zeg ik het zelf). Betekent dat dan dat ik mijn pre-zwangerschapsborsten moet inruilen voor theezakjes? Mocht dat zo zijn dan is het de moeite absoluut waard geweest - al hoop ik natuurlijk van niet... Stiekem ben ik best trots op al die voedingen die ik heb gegeven. Ik sluit deze periode daarom hoe dan ook met een goed gevoel af!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten