Vanmorgen was Sam weer als eerste wakker, dit keer om zes uur. Ik ging met hem naar beneden voor een flesje. Ik at zelf vast mijn ontbijt, smeerde brood voor op het werk en zette vast een boterham voor Daniël klaar. Daarna werd het tijd voor mij om te douchen. Ik besloot Sam mee te nemen naar de boven, ik was van plan hem in de wipstoel bij mij op de badkamer te zetten. Toen ik de trap opliep met Sam, hoorden we Daniël huilen, die was inmiddels ook wakker geworden. Samen gingen we bij Daniël kijken.
Sam werd een beetje zwaar in mijn armen, dus ik legde hem bij Daniël in zijn bedje. Daniël was nog steeds aan het huilen, ik tilde hem op, maar dat wilde hij niet, hij wilde terug in zijn bed. Ineens was het verdriet over en ging Daniël met Sam spelen. Oké mooi, Sam kan niet uit het bed van Daniël vallen, dus ik ging snel even douchen met de deuren open en liet de mannetjes samen spelen in bed. Onder de douche hoorde ik gezellige geluiden uit bed komen, perfect geregeld dus!
Na mijn douche wilde ik Daniël gaan aankleden. Ik weet niet of die overgang nou te snel was naar zijn smaak -hij was Sam nog aan het voorlezen- maar hij ging me tekeer! Ongelooflijk. Hij wilde niet aangekleed worden en draaide en schopte en kronkelde. Het lukte me hem zijn pyjama uit te doen en een trui aan. Ook zijn luier kreeg ik nog uit, maar een nieuwe luier aan, mooi niet!
Daniël kruiste zijn benen, draaide zich op zijn buik en schopte van zich af. Hij wilde geen luier aan, ook geen onderbroek, alleen zijn spijkerbroek. Zucht. Wat te doen? Op een gegeven moment ging ik Sam maar vast naar beneden brengen. Ik liet Daniël in zijn blote billen op de commode achter. (Daniël is zich bewust van hoogtes en zal zich niet zomaar van de commode laten vallen, daarom durfde ik het aan om dat te doen.)
Toen ik weer boven kwam draaide hij enigszins bij. Hij had in alle consternatie op het aankleedkussen geplast en lag in de nattigheid. Misschien dat dat de doorslag gaf om toch maar een luier te accepteren. Eenmaal aangekleed beneden zat hij weer vrolijk lachend en kletsend te ontbijten alsof er niks was gebeurd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten