Dag 202 Identiteitscrisis

    Het begint erop te lijken dat Daniël een identiteitscrisis doormaakt. En dat op zijn leeftijd. Hij denkt of wil namelijk dat hij een meisje is. Zie ook: Dag 187 Jurk aan.
   Het gaat hier in huis wel eens over het onderscheid tussen jongens en meisjes en dat jongens een piemel hebben en meisjes niet. (Hoe noem je dat bij meisjes in gesprek met jonge kinderen? Vagina klinkt voor kinderen nogal volwassen, vind ik.) Daniël denkt dat hij een meisje is. Ja echt! En hij heeft dus ook geen piemel. De gesprekken met hemgaan als volgt:
Ik: "Wat is mama een jongen of een meisje?"
Daniël: "Meisje."
Ik: "En jij? Ben jij een jongen of een meisje?"
Daniël: "Meisje."
Ik: "Maar je hebt toch een piemel? Jij bent een jongen."
Daniël: "Ik heb niet piemel, ik ben een meisje!"
Ik: "Jij hebt wel een piemel hoor.
Daniël: "Echt niet!"
Ik: "En Sam dan?"
Daniël: "Sam is ook een meisje."
   Het komt er dus gelukkig op neer dat in Daniëls ogen iedereen een meisje is, zelfs papa. Dus die hoeft nog niet bang te zijn dat Daniël straks echt liever een meisje wil zijn, of dat hij uiteindelijk op jongens blijkt te vallen. Waarschijnlijk is dit gewoon een fase die weer overgaat.