Vandaag was Woezel weer terecht. Sinds we hem aan het eind van de ochtend ophaalden heeft Daniël hem stevig vastgepakt en niet meer losgelaten, zelfs niet in zijn slaap. Toen ik Daniël wakker ging maken uit zijn middagdutje, lag hij nog steeds met zijn arm om Woezel heen. Hij was duidelijk opgelucht en blij dat Woezel weer terug was.
Daniël had vandaag nog een mooie opmerking. Ik vroeg aan hem of hij weet wat juf J. krijgt. "Cadeautjes?" vroeg Daniël. Ik vertelde hem: "Nee, juf J. krijgt een baby, ze heeft een baby in haar buik." Waarop Daniël mij vroeg: "Juf J. Sam in de buik?" Ik legde hem uit dat dat niet kan en samen moesten we lachen, want Sam is ook wel een beetje groot om in je buik te hebben.
Vanmiddag ging ik stofzuigen. In het begin van zijn leventje was Sam een beetje bang voor de stofzuiger. Nou, dat is helemaal over. Sam tijgerde steeds achter de stofzuiger aan alsof zijn leven er vanaf hing. Dat was voor mij een stuk prettiger dan stofzuigen met een brullend kind op de achtergrond. Op een gegeven moment lette ik even niet op Sam en toen begon hij toch nog te brullen. Wat bleek nou, hij zat klem tussen de bank en een stoel, waardoor hij niet bij de stofzuiger kon komen en hij was daardoor compleet gefrustreerd geraakt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten