woensdag 30 januari 2013

Dag 210 Over een vroege vogel en een slaapkop

   Sam is de laatste tijd een vroege vogel. Eerder sliep hij meestal tot een uur of zeven, maar op het moment is hij vaak om half zes al wakker. Misschien -hoop ik- omdat hij zo verkouden is, dat zou namelijk betekenen dat het snel weer overgaat. In elk geval was het vanochtend half zes toen hij het eerste teken van leven gaf. Snel namen we hem bij ons in bed, zodat hij Daniël niet wakker zou maken. Bij ons in bed wil hij meestal niet meer echt rustig liggen, waarschijnlijk omdat hij graag wil drinken. Maar ja, sinds ik gestopt ben met de borstvoeding moeten wij dan naar beneden om een fles te maken (Groot nadeel van flesvoeding!) dus papa en ik proberen dat moment een beetje te rekken.
   Toen Sam begon te sputteren legde ik hem op zijn buik boven op die van mij. Dat werkte, het knusse van bij mama liggen hield hem stil - en oh wat voelt dat lekker, zo'n mollig mannetje op je buik! Maar intussen had hij zijn broer toch nog gewekt. Papa haalde Daniël even op en legde hem ook bij ons neer. Daniël wilde -uiteraard- ook op mama's buik liggen, maar daar is, tot Daniëls grote teleurstelling, geen ruimte voor twee kereltjes. Was de één stil, begon de ander te miepen... Uiteindelijk gingen we dan toch maar snel naar beneden.
   Vanmiddag deed Daniël een megadut. Het zal er wel iets mee te maken hebben dat hij ziek is geweest, blijkbaar had hij nog wat extra slaap nodig. Rond kwart over vier ging ik toch maar eens bij hem kijken, bang dat hij anders vanavond niet meer zou slapen. Toen ik zijn kamer op kwam lopen lag hij nog te slapen. Dichterbij gekomen zag ik hem een beetje met zijn ogen knipperen en er verscheen ook een kleine glimlach om zijn lippen. Ik gaf hem een kus. Hij deed zijn ogen open en zei: "In bed blijven, ik wil verder slapen." Hij wilde eerst nog graag een weermassage (zie: Dag 201 Weerbericht ) en stuurde me daarna naar beneden. "Nog even slapen. Mama naar beneden!" Nou, ik weet wanneer ik teveel ben, hoor. Ik ben dus maar gegaan. Om een uur of vijf was meneertje pas weer present, wat een slaapkop!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten