Tegenwoordig begint het eten 's-avonds vrijwel standaard met de mededeling: ''Ik wil niet eten!'' van Daniël. We geven dan aan dat hij niet hoeft te eten, maar dat hij wel bij ons aan tafel moet komen zitten, omdat we dat gezellig vinden. Vaak eet hij dan toch gewoon wat hem wordt voorgeschoteld en soms ook niet. Daar doen we dan niet moeilijk over en meneer krijgt gewoon een toetje.
Het avondeten is wel veranderd sinds Sam ook bij ons aan tafel zit en mee eet. Sam zit naast mij en ik voer hem hapje voor hapje zijn eten. Daniël vindt het lastig dat ik op die manier veel aandacht aan Sam besteed en wil zijn eten dan ook door mij gevoerd hebben. Daniël zit aan het hoofd van de tafel tussen mij en zijn vader in, maar papa mag dat niet doen, nee mama moet het doen. Waardoor ik drie monden tegelijk moet voeden met als gevolg dat papa vaak zijn bord al lang en breed leeg heeft -hij eet hoe dan ook best snel- als ik nog niet eens halverwege ben met ons drieën en ons eten inmiddels niet meer al te warm is. Maar ach, ik heb het ervoor over om mijn mannetjes goed te laten eten.
Morgen moet ik boodschappen doen en vandaag waren er alleen nog restjes van verschillende toetjes. Daniël had eerste keus en at aardbeien-vanillevla. Papa at een restje appelmoes. Daniël -die vandaag zijn bord bij lange na niet leeg had gegeten- zei tegen papa: ''Ik wil ook appelnoes!'' Papa gaf hem een paar hapjes en Daniël zei: ''Hmm, ik krijg er honger van!" Tja, dan had mijn liefje toch beter gewoon zijn bordje kunnen leegeten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten