In mijn eerdere schrijfsels is al eens naar voren gekomen dat oma -de mama van papa- niet meer leeft. Zij is overleden vlak voor de geboorte van Sam, nu ruim een jaar geleden. We gaan af en toe naar de begraafplaats -soms met de kinderen- om even een kaarsje bij haar op te steken. Vandaag gingen we met zijn vieren naar de dierentuin. Op weg daarnaartoe kwamen we langs de achterkant van de begraafplaats, papa en ik waren ons daar niet eens zo van bewust, maar Daniël vroeg ons: ''Gaan we even bij oma kijken?'' Daar zaten papa en ik dan -allebei met tranen in onze ogen- helemaal ontroerd door Daniëls spontane vraag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten