Nog vier nachtjes slapen en dan wordt Sam 1 jaar. Eerlijk gezegd ben ik er tot afgelopen weekend nog nauwelijks mee bezig geweest. Zaterdag realiseerde ik me ineens dat de tijd toch enigszins begon te dringen om op tijd een cadeau te regelen bijvoorbeeld. Dat hebben we toen maar meteen via internet besteld. Gelukkig hadden papa en ik er al wel over nagedacht wat we hem willen geven. Nu maar hopen dat het op tijd wordt bezorgd.
Ik ben sowieso niet zo van het versturen van uitnodigingen voor de verjaardagen van de kinderen. Natuurlijk moet het gevierd worden -met een slagroomtaart- maar voor die kleintjes is het mijns inziens al gauw te veel. Ik vertel de naaste familie en een paar vrienden wanneer we het vieren en dan zien we wel wie er komt. Lastig daaraan is dat ik niet precies weet hoeveel mensen we kunnen verwachten. Ik heb daarom gisteren maar vast ruim voldoende (hoop ik althans) gebak besteld.
Vandaag bedacht ik me dat het natuurlijk wel zo leuk is als Daniël ook een cadeautje aan Sam kan geven. We gingen naar de boekhandel en Daniël heeft zelf het boek uitgekozen dat hij aan Sam gaat geven zaterdag. Het was het eerste boek waar zijn aandacht naar uitging en het had meteen mijn goedkeuring (ik ben behoorlijk kritisch als het gaat om het kopen van kinderboeken). Dat was dus een schot in de roos.
Verder oefenen we vrijwel dagelijks met Sam op het ''hieperdepiep hoera'' moment, zodat hij hopelijk zaterdag braaf zijn armpjes in de lucht zal doen als er 'Lang zal hij leven' voor hem gezongen wordt. Als ik het zo bekijk ben ik er stiekem toch meer mee bezig dan ik eigenlijk dacht. En nu de komende dagen duimen dat het mooi weer zal zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten