Voorlopig zullen mijn blogjes waarschijnlijk over het zonnige humeur van mijn oudste gaan. Vanmorgen was weer een prachtig voorbeeld van zijn gezelligheid. Het begon ermee dat hij niet aangekleed wilde worden. Nou en als hij gaat trappelen en om zich heen gaat slaan, dan kun je dat wel vergeten als mama (of papa). Uiteindelijk zat hij in zijn onderbroek beneden, want Sam wilde ook zijn fles. Ergens halverwege de fles smeekte Daniël of ik hem wilde aankleden. Het tij leek gekeerd.
Even later ging ik brood uit de vriezer halen. Daniël vond echter brood als ontbijt wat saai, hij wilde liever een ijsje. En toen het bleek dat hij dat niet ging krijgen, ging hij erom zeuren met dikke tranen erbij. Na een poosje besefte hij waarschijnlijk zelf ook dat ijsjes voor het ontbijt niet gebruikelijk zijn en gaf hij dan toch door dat hij smeerkaas en hagelslag op zijn brood wilde.
Toen de boterhammen eenmaal gesmeerd op zijn bord lagen en ik Sam zijn boterham ging geven, ging Daniël huilen want hij wilde: "Ander broodje. Ander broohoodje." (Hij had in de vriezer nog een ander brood zien liggen.) Ik legde hem uit dat hij niets anders zou krijgen en dat hij zelf moest weten of hij wilde eten, maar dat we naar het dagverblijf zouden gaan als ik klaar was met Sam. Daniël trok zich daar niks van aan en bleef op de grond liggend en zittend en stampend zeuren om een ander broodje.
Tussendoor werd het ineens heel even stil. Daniël had zijn eigen schaduw ontdekt op de muur en was aan het kijken wat er gebeurde als hij zijn arm omhoog deed. Toen het nieuwtje er vanaf was, ging hij weer vrolijk verder met zeuren. Natuurlijk ging hij aan tafel zitten om zijn brood te eten op het moment dat ik Sam zijn jas aan ging doen, toen wilde hij plotseling zijn boterham wel opeten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten