Vandaag was het voor de verandering eens nuttig dat ik hier
van die vroege vogels in huis heb. De 4-daagse wandelaars liepen namelijk al
vrij vroeg vlakbij ons huis voorbij. We stonden al om half 8 langs de weg om de
dappere stappers aan te moedigen. Daniël in de buggy en Sam -slapend- bij mij
in de draagdoek. We hadden veel bekijks. Daniël kreeg allerlei kleinigheden van
de wandelaars en Sam was de jongste supporter tot dusver gesignaleerd. Daniël
en ik hadden van tevoren even snel een act ingestudeerd. We zongen samen:
Ik: 'Zo gaat ie...'
Daniël: 'Goed'
Ik: 'Zo gaat ie...'
Daniël: 'Beter'
Ik: 'Alweer een kilometer!'
Dat viel natuurlijk in goede aarde bij de wandelaars. We vormden een erg schattig tafereeltje. We hebben het zo ruim een uur volgehouden, daarna was de koek bij mijn mannetjes op.
Later in de ochtend gingen we even langs bij onze buurtjes. Ik geloof dat ik het nog niet over hen heb gehad, maar we hebben erg leuke buren! We kregen drinken en een koekje. Eén van hun meiden deed langer over haar koekje dan Daniël. Dus meneertje -zijn koekje net achter de kiezen- zei: 'Ikkeookkoek.' (Daniël doet het bij anderen altijd voorkomen alsof hij thuis niks te eten krijgt.) Ik legde hem uit dat hij al een koekje gehad had. Daniël dacht even na en besloot dat de koekjes vast te vinden waren in de keuken en ging daar op onderzoek uit. Even was het verdacht stil, toen kwam hij de kamer weer ingelopen met zijn handjes en zijn mond vol kattenbrokjes. Wij wilden natuurlijk dat hij het uitspuugde en dat hij een slok drinken nam, maar hij vertrok geen spier en leek het eigenlijk best lekker te vinden.
Even later gingen we thuis lunchen. Daniël is nu op zo'n leeftijd dat hij alles wil wat ik ook heb. Dus Daniël zei: 'Ikkeookkommer.' Ik wist niet dat hij het woord (kom)kommer al kende. Maar goed, komkommer is gezond, dus van mij mag hij komkommer eten zoveel als hij wil -in tegenstelling tot koekjes-. Ik geef hem dan ook een plakje, hij neemt een hap en je had zijn gezicht moeten zien... alsof ik hem een citroen had gegeven! Nee, doe Daniël maar kattenbrokjes.
Ik: 'Zo gaat ie...'
Daniël: 'Goed'
Ik: 'Zo gaat ie...'
Daniël: 'Beter'
Ik: 'Alweer een kilometer!'
Dat viel natuurlijk in goede aarde bij de wandelaars. We vormden een erg schattig tafereeltje. We hebben het zo ruim een uur volgehouden, daarna was de koek bij mijn mannetjes op.
Later in de ochtend gingen we even langs bij onze buurtjes. Ik geloof dat ik het nog niet over hen heb gehad, maar we hebben erg leuke buren! We kregen drinken en een koekje. Eén van hun meiden deed langer over haar koekje dan Daniël. Dus meneertje -zijn koekje net achter de kiezen- zei: 'Ikkeookkoek.' (Daniël doet het bij anderen altijd voorkomen alsof hij thuis niks te eten krijgt.) Ik legde hem uit dat hij al een koekje gehad had. Daniël dacht even na en besloot dat de koekjes vast te vinden waren in de keuken en ging daar op onderzoek uit. Even was het verdacht stil, toen kwam hij de kamer weer ingelopen met zijn handjes en zijn mond vol kattenbrokjes. Wij wilden natuurlijk dat hij het uitspuugde en dat hij een slok drinken nam, maar hij vertrok geen spier en leek het eigenlijk best lekker te vinden.
Even later gingen we thuis lunchen. Daniël is nu op zo'n leeftijd dat hij alles wil wat ik ook heb. Dus Daniël zei: 'Ikkeookkommer.' Ik wist niet dat hij het woord (kom)kommer al kende. Maar goed, komkommer is gezond, dus van mij mag hij komkommer eten zoveel als hij wil -in tegenstelling tot koekjes-. Ik geef hem dan ook een plakje, hij neemt een hap en je had zijn gezicht moeten zien... alsof ik hem een citroen had gegeven! Nee, doe Daniël maar kattenbrokjes.
Liever kattenbrokjes dan kommers?? Het moet niet gekker worden! Misschien moet je je buren tijdelijk inruilen en naast de Librije gaan wonen ;-)
BeantwoordenVerwijderenHaha, hij mag hier altijd op bezoek komen. Kattenbrokken zijn altijd op voorraad!!
BeantwoordenVerwijderen@ Kwan: Weet niet of dat zo goed is, ik probeer van mijn zwangerschapskilo's af te komen
BeantwoordenVerwijderen@ Nienke: Wat zal hij smullen!
BeantwoordenVerwijderen