maandag 30 juli 2012

Dag 26 De aardappeleter

Zo leuk hoe behulpzaam en onderzoekend kleine kinderen zijn! Daniël wil me vooralsnog graag overal bij helpen. Natuurlijk gaat het daar meestal niet sneller van, maar het is onwijs lief. Zo vindt hij het heel erg leuk om de vaatwasser mee uit te ruimen. De snijplanken en pannen weet hij al goed te plaatsen -hoewel hij ook vaak van alles uit de kastjes gaat halen. De springvorm is populair om als hoepel te gebruiken, hij gaat er dan in staan en haalt hem over zijn hoofd. (Laatst had hij per ongeluk de kleine in plaats van de grote en moest ik zijn arm eruit bevrijden.) Bij het inruimen van de vaatwasser moet ik altijd goed opletten, want dan wil hij ook alles eruit halen en opruimen. Voor je het weet heb je je vieze borden weer in de kast staan.
Koken is ook iets waar Daniël me graag bij helpt. Tot nu toe kan ik hem natuurlijk nog niet heel veel taken die daarbij horen laten doen. Snijden is gevaarlijk, alles wat met vuur te maken heeft is nog gevaarlijker. Gelukkig vindt Daniël het prachtig om wat ik moet snijden, schillen of schoonmaken aan te geven en vervolgens in het water te laten plonzen. Er ontstaat dan uiteraard een waterballet, maar je moet wat voor je behulpzame zoon overhebben. Hoe dan ook voorkomt het dat hij dreinend aan mijn benen gaat hangen, en dat is heel wat waard.
Natuurlijk is het ook interessant voor hem om de rauwe groenten in zijn mond te doen. Ik laat hem graag uitproberen en onderzoeken hoe het smaakt. Vandaag zette hij zo in zo'n beetje elke aardappel zijn tanden -vond hij blijkbaar grappig. Tot hij eens even stevig doorbeet en een hapje nam, toen keek hij niet meer zo vrolijk. Tja, ik had hem van tevoren gewaarschuwd dat ze rauw niet op hun best zijn...

1 opmerking:

  1. zijn gezicht als hij het niet lekker vindt, is al onbetaalbaar.

    BeantwoordenVerwijderen