Dag 20 Onderbroekenlol

Daniël is al een kleine maand 'into' het potje. We hebben sinds die tijd dan ook een potje in huis. Het kopen van het potje was al een feestje op zich. Daniël had een boekje over een jongetje in de jungle dat op een potje gaat, dat hij steeds wilde lezen. Naar aanleiding daarvan vroeg ik hem of hij ook een potje wilde. 'Potje! Potje! Potje!' was het antwoord. Dus ik Daniël in de buggy, Sam in de draagdoek, hup naar de winkel. Daniël heeft de hele weg naar de winkel geroepen: 'Potje, potje, potje!' Op de terugweg wilde meneer het potje per sé op schoot. Daar zat hij dan, met zijn potje op schoot, dik tevreden, luidkeels te roepen: 'Potje, potje, potje.' Alle voorbijgangers keken nog eens glimlachend om.
Vaak krijg ik de opmerking dat het wat vroeg is om te beginnen met zindelijkheidstraining, maar Daniël is nu zo enthousiast, daar wil ik graag gebruik van maken. (Bovendien las ik een boekje over zindelijkheid waarin staat dat we tegenwoordig eigenlijk gewoon heel laat zijn met z'n allen, dat was vroeger wel anders en toen lukte het ook. En reken eens uit hoeveel luiers -en dus geld- dat scheelt.)
Daags na het aanschaffen van het potje, was het eerste plasje erin een feit. Daarna volgden er meer. Maar om succes te boeken, moeten vooral mama en papa consequent zijn met het aanbieden van het potje. En daar schort het helaas een beetje aan.
De eerste dagen was ik net zo enthousiast, of zelfs nog enthousiaster dan Daniël. Maar toen bleef het dagverblijf een beetje achter in de aanpak -die moeten eigenlijk hetzelfde doen als thuis, maar geloven misschien stiekem niet in zo'n vroege zindelijkheid- en toen verslapte mijn aandacht ook weer. Waardoor het er nu, een maand later, op neer komt dat Daniël vooral na het wakker worden aangeeft dat hij op het potje wil. Negen van de tien keer komt er dan ook een plasje. Hij mag dan van ons een sticker plakken en de rest van de dag doen we er niks meer aan.
Vandaag dacht ik: 'Kom het is mooi weer, laat ik eens doorpakken.' Dus hup een onderbroek aan en geen luier meer. Nou, dat heb ik geweten. Tussen half zeven en tien deed meneer zo'n zes plasjes, waarvan de eerste het 'vaste plasje' netjes in het potje terecht kwam. Daarna belandde er maarliefst nog maar één in het potje. Resultaat: om tien uur had ik al een paar keer gedweild en hingen er al drie uitgespoelde onderbroekjes te drogen in de tuin. Gelukkig gingen we daarna zwemmen. Ik wil niet weten wat anders het 'onderbroekensaldo' was geworden...