Ik wil niet opscheppen -maar ben natuurlijk wel trots- want Daniël kent al ontzettend veel woorden voor zijn leeftijd. Dat komt volgens mij omdat ik al sinds hij een paar maanden oud was voorlezen heb opgenomen in zijn avondritueel. In het begin snapte hij er nog niet veel van, maar al snel werd het 's-avonds een onmisbaar moment voor hem. Weer een poosje later kwam hij ook overdag voortdurend met boekjes aandragen. Dit doet hij nog steeds, tegenwoordig zegt hij dan ook stellig: "Lezen!" wanneer hij met het zoveelste boekje van die dag komt aandragen.
Sommige boeken kan ik inmiddels dromen, zo vaak heb ik ze (achter elkaar) voor gelezen. Vandaar dat ik erg blij ben met de bibliotheek! Dan kunnen we onze kinderboeken voorraad af en toe verversen. Als ik met Daniël de bieb inloop klinkt het blij: "Boeken, boeken, boeken!" Papa zei laatst dat Daniël als hij zo doorgaat vast 'zo'n nerd' zal worden, die altijd met zijn neus in de boeken zit (en papa hoopt natuurlijk dat hij een profvoetballer wordt). Zelf ben ik niet zo bang dat hij alleen maar met zijn neus in de boeken zal zitten, want Daniël speelt ook erg graag buiten en zegt misschien nog wel vaker per dag: "Buiten, buiten, buiten!" En tegenwoordig zelfs af en toe: "Buiten spelen."
Dat hij zoveel woorden kent begint nu te leiden tot zijn eerste grappige woordvindingen en uitspraken. Zo wees hij vandaag op zijn bord en zei: "Bomen." We aten bloemkool en dat zal hier dus voortaan de boeken ingaan als 'witte bomen'.
Het verbaast me niets dat Daniel zo van boeken houdt! Hij is tenslotte een wurm van zijn moeder ;-)
BeantwoordenVerwijderenTja ik bedacht me gisteren inderdaad dat ik me alweer verheug op het moment dat ik hem ook de wat moeilijkere boeken kan gaan voorlezen, een goed excuus om zelf weer in de kinderboeken te duiken!
VerwijderenDe Gebroeders Leeuwenhart en De Griezelbus waren mijn favoriet, maar ik denk dat je daar nog een paar jaartjes mee moet wachten (ervan uitgaande dat Daniel begrijpt wat hem wordt voorgelezen ;-))
BeantwoordenVerwijderen