Vandaag was ik de gastvrouw. Mijn schoonfamilie kwam bij ons eten. Ze kwamen pas aan het eind van de middag en ik ging voor een stamppot-buffet-achtig-diner -lekker makkelijk- maar toch was ik vanaf het einde van de ochtend druk met de voorbereidingen. Aardappels schillen, wortels schoonmaken, gehaktballen draaien, tafel dekken. Alles stond een heel eind klaar toen de familie kwam. Daniël verzorgde het live-entertainment en was op zijn charmantst.
Hij was al vanaf vanmorgen enthousiast dat er visite zou komen. Hij kroop bij iedereen even op schoot en maakte iedereen aan het lachen door steeds met een ondeugende blik weer een koekje van de schaal te pakken, ook al had ik gezegd dat het genoeg was geweest.
Ook aan tafel was en bleef het gezellig, geen huilen of dreinen vandaag. Het was een geslaagde maaltijd - al had ik natuurlijk veel te veel gemaakt. Na het eten gingen de mannetjes gauw genoeg naar bed. Papa las Daniël voor en zei toen hij daarna beneden kwam dat Daniël had gevraagd of opa nog even boven wilde komen. Dat wilde opa wel, opa kwam beneden en stuurde de ene oom naar boven en zo regelde Daniël vanaf boven dat het hele gezelschap hem nog een keer extra welterusten kwam zeggen. Daarna ging hij braaf slapen.
We dronken nog koffie en vervolgens ging iedereen weer naar huis. Om een uur of acht was het hier weer rustig. Heerlijk. De buurvrouw had gevraagd of ik nog mee wilde gaan wandelen als het zo uitkwam. Dat wilde ik. We hebben ons compleet nat laten regenen in een wandeling van een uur onder het genot van een goed gesprek. Ik heb weer nieuwe inzichten in mezelf opgedaan. Nu zit ik dit nog even te typen na een warme douche. Een beter einde van tweede Kerstdag had ik me niet kunnen wensen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten