"Hoe laat wil je afspreken?" vroeg de kinderkapster vanmorgen toen ik belde voor een afspraak. "Doe maar na drie uur", antwoordde ik, met de middagdutjes van de mannen in gedachten. "Dan wordt het kwart voor vier," zei ze. "Prima", antwoordde ik.
Om drie uur vanmiddag was ik klaar met mijn yoga-oefeningen, maar ik moest nog douchen en beide mannetjes lagen nog heerlijk te slapen. Dat werd stressen... Papa haalde vlug Daniël uit bed terwijl ik onder de douche sprong. Sam werd wakker van alle commotie en werd daarna uit bed gevist. Tijdens het afdrogen kreeg ik ineens een heldere ingeving. Ik had de buurvrouw net thuis zien komen. Als ik Sam nou eens even kon droppen bij onze buuf... Gelukkig vond ze dat geen enkel probleem. Met zijn drieën stapten we om tien voor half vier een tikje gehaast in de auto. Uiteindelijk hadden we genoeg tijd om een parkeerplaats te vinden en naar de kapperszaak te lopen.
Daniël is niet bang voor de kapper en ging zelfverzekerd op het puntje van de motor-stoel-zitting zitten met zijn handen aan het stuur. Met een erg serieuze blik liet hij de handelingen van de kapster over zich heen komen. Dit keer waren papa en ik overeen gekomen dat we zijn haren lang zouden laten en alleen in model zouden laten knippen. (Zie ook Dag 48 Naar de kinderkapper.) Na een kwartiertje stonden weer buiten. Gelukkig viel er voor mij dit keer niets te wennen, 'mijn' Daniël was dit keer gewoon 'mijn' Daniël gebleven, met een iets netter kapsel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten