zaterdag 7 juli 2012

Dag 3 Gebroken nachten

Kleine kinderen zijn heel erg leuk, ja echt heel erg leuk en we genieten volop, ja het is echt volop genieten! Vooral  met van die nachten als vannacht.
22.00 uur: Laatste voeding Sam, ikzelf -vooraf- al bedklaar in de hoop op eens een goede nachtrust of in elk geval een goed begin van de nacht. Sam drinkt goed dus ik heb goede hoop op een uur of vier/vijf slaap achter elkaar.
23.30 uur: Ben ik eindelijk in slaap, komt papa-lief naar bed, ik weer wakker.
0.00 uur: Net weer vertrokken, Daniël huilt, nare droom of zo, een aai over zijn bol en hij slaapt verder, nu ik nog.
1.00 uur: Oh nee, Sam huilt, voeden dan maar. Na één borst is hij compleet vertrokken, niet meer wakker te krijgen voor de tweede en ik bereid me er mentaal op voor dat hij snel weer zal komen om alsnog de andere kant te kunnen drinken.
3.00 uur: Ja hoor, Sam weer, één borst betekent maar twee uurtjes en meneer heeft weer honger, nu drinkt hij -frustratie- opnieuw maar aan één borst voordat hij weer in dromenland is.
5.00 uur: Volgens verwachting meldt Sam zich weer, ik pak hem snel op, bang als ik ben dat Daniël hem hoort en ook wakker wordt. Het lijkt goed te gaan...
5:15 uur: Shit, Daniël is toch nog wakker geworden. Als ik op zijn kamer kom zegt hij: "Mama drinken, mama beneje." Ik fluister dat hij mag drinken (hij krijgt in de ochtend ook nog borstvoeding) en dat ik hem daarna weer terug leg in zijn bedje.
5.30 uur: Daniël ligt er weer in, nu afwachten of hij gaat slapen of alsnog rechtop in bed gaat staan en roepen dat hij naar beneden wil.
6.45 uur: Vandaag hebben we geluk, Daniël liet ons nog een uurtje slapen, maar wil nu toch echt naar 'beneje'.
Dat was het dan voor mama's nachtrust en helaas is dit scenario geen uitzondering.
Gevolgen: Mama heeft overal blauwe plekken op haar benen; ik loop door het slaapgebrek overal tegenaan. Mama voegt geen daad bij gedachte; die was die ik vandaag in mijn hoofd al vijf keer heb aangezet, zit nu nog niet in de machine. En mama vergeet alles wat los en vast zit; van de week liep ik naar de supermarkt en bedacht me daar pas dat ik geen pinpas had meegenomen, gelukkig (dit keer) voordat ik de boodschappen had verzameld.
Gelukkig hebben we twee prachtige zonen, die zijn alle slaapgebrek, blauwe plekken en extra tochtjes naar de supermarkt dubbel en dwars waard. En genieten... dat doen we als ze slapen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten