Eens in de zoveel tijd is het tandenpoets-foefje van dat moment weer uitgewerkt. Ondanks het trucje wil Daniël zich dan niet meer laten poetsen. Heel lang heeft het gewerkt om te kijken wat Daniël die dag gegeten had en dat al poetsend op te noemen. Maar als ik nu zeg: 'Kom we gaan even kijken wat je vandaag hebt gegeten.' Dan zegt Daniël: 'Ik híl niet tandenpoetsen!'
Dus mama moest weer iets nieuws verzinnen. En ik heb het gevonden, het gaat alsvolgt: Ik vraag: 'Daniël, heb jij vandaag.... olifantenpoep gegeten?' Dan zegt Daniël: 'Echt niet!' Ik: 'Volgens mij wel.' Hij: 'Echt niet!' Ik: 'Kom we gaan poetsen, dan kan ik kijken.' Vervolgens noem ik allemaal dingen op die hij wel heeft gegeten en dan: 'Ik zie geen olifantenpoep, gelukkig maar.' En zo probeer ik elke keer iets anders vies te verzinnen. Ben benieuwd hoe lang ik hem hiermee aan het poetsen krijg...
Dit doet me eraan denken dat nu het eerste tandje van Sam door is, we hem ook moeten gaan poetsen. Eens kijken of hij gewilliger is dan zijn grote broer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten