Dag 171 Over tandjes en peuterperikelen

   Vannacht was Sam -na twee of drie perfecte nachten- weer ouderwets onrustig. Het begon eigenlijk gisteravond al, tijdens de film -die gelukkig toch te slecht was om hier de titel te noemen- waren daar de eerste tranen. Zowel papa als ik ging een keer naar boven om ons manneke te troosten, maar dat mocht niet baten. Uiteindelijk namen we Sam tot twee keer toe mee naar beneden om ervoor te zorgen dat we nog iets van de film zagen. Op schoot was Sam dan ineens stil en tevreden.
   De nacht verliep ongeveer hetzelfde. Telkens werd Sam weer huilend wakker en steeds moesten we allebei minstens één keer gaan troosten voor meneertje verder sliep. Met de moed der wanhoop gaf ik hem rond half vijf al de borst, in de hoop dat we dan nog een paar uur ongestoord zouden kunnen slapen, gelukkig werkte dat. Vanmorgen is de aap uit de mouw gekomen de tweede tand doorgekomen, hopelijk verklaart dat de slechte nacht en gaan we nu weer een goede nacht tegemoet.
   Hoe zit dat met de oren van peuters? Doen ze het nou wel of niet? Daniël luistert zo slecht! Tot ik vraag of hij een koekje wil, dan snapt hij het meteen en staat gelijk met een uitgestoken handje naast me. Vanmiddag waren we winkelen in een dorpje hier niet ver vandaan. Daniël mocht zelf lopen, op voorwaarde dat hij goed naar ons zou luisteren, binnen de kortste keren zat hij boos weer in de buggy.
   We waren met twee kinderwagens op pad en in een smal gangpad van de drogist stond ik op een gegeven moment zo ver mogelijk aan de zijkant op papa te wachten die nog snel even wat moest zoeken. Sam achter me en Daniël voor me. Sam begon wat te dreinen, dus ik aaide hem even en maakte hem weer aan het lachen. Daardoor had ik mijn aandacht voor een paar tellen niet bij Daniël. Op een gegeven moment hoorde ik Daniël wat zeggen. Ik kon hem niet verstaan dus ik boog me over de buggy heen. 'Hmm, lekker!' zei hij en propte een snoepslang in zijn mond. Had ik hem, zonder er ook maar een seconde bij na te denken, strak tegen het schepsnoep aan geparkeerd. Dat is natuurlijk vragen om problemen!