Dag 174 Eerste Kerstdag

   Vanmorgen waren er eerst cadeautjes onder de boom. Het was erg leuk om die met beide mannetjes uit te pakken. Daniël was heel blij met zijn pakjes en ging er steeds meteen even mee spelen. Dat gold ook voor de presentjes die Sam kreeg - Daniël speelde er meteen mee. Vervolgens hebben we met z'n drieën ontbeten. Sam was alweer toe aan een dutje, dus die sloeg het kerstontbijt over.
   In het begin van de middag arriveerden we bij opa en oma. Daniël was toen eigenlijk toe aan een dutje, maar die kon de slaap niet vatten, dus we namen hem mee uit wandelen. Hij legde het grootste deel van de wandeling zelf af, hij liep vooruit en achteruit, hij stampte en sprong met twee benen. Mijn conditie is op dit moment best aardig, maar als ik Daniël zo bezig zie wordt ik jaloers op het gemak waarmee hij zo'n wandeling spelend aflegt, zonder buiten adem te raken.
   Daarna was Daniël natuurlijk echt moe. Hij wilde echter niet meer naar bed en moest volhouden tot het kerstdiner. Nou dat begon dus met dikke tranen, de vermoeidheid sloeg toe. Daniël wilde perse bij mij op schoot zitten, in plaats van in de kinderstoel, maar dat wilde ik niet. Even waren we bang dat we de hele maaltijd met een zeurend/huilend kind zouden zitten. Gelukkig draaide hij weer een beetje bij toen hij zijn knuffeltje mee aan tafel mocht nemen en was het diner toch nog gezellig.
   We dachten met twee slapende mannen naar huis te rijden, maar Daniël heeft de hele terugweg nog liedjes gezongen. Eenmaal thuis ging hij bijna zonder commentaar slapen. En nu hopen papa en ik op een 'Stille nacht'.

 

Fijne kerstdagen!

liefs MamaBirgit