Er is er één jarig! Hoera! Hoera!
Papa was vandaag jarig. We hebben papa eerst een beetje uit laten slapen. (Dat gold absoluut niet voor mama, Daniël was voor het eerst om kwart over vijf wakker en daarna om zes uur, ik was dus al vroeg beneden.) Rond half negen hebben we papa ontbijt op bed gebracht met cadeautjes. Als je Daniël vroeg: 'Wie is er jarig?' Zei hij: 'Papa jarig, taartje eten!' Ik beloofde hem dat we taart zouden gaan eten als zijn neefje er zou zijn. Schoonzus en zwager zouden namelijk om een uur of tien komen, dat leek me vroeg genoeg voor taart. Uiteindelijk werd het iets later en zei Daniël steeds: 'C. schiet op! C. kom dan. Taart eten!' Hij kon niet wachten.
Papa kreeg een boekje van zijn schoonzus 'Bobby is jarig', heel toepasselijk want papa heet Bobby. Het gaat over een roze monster met één oog dat jarig is -zo ziet papa er niet uit, hoor. Daniël vond het meteen een leuk boekje. Hij weet dat zijn papa Bobby heet. Later aan tafel ging het erover. We vroegen: 'Hoe heet papa?' Daniël: 'Bobby.' Wij: 'Hoe heet jij?' Hij: 'Iejel.' Wij: 'Hoe heet mama?' Daniël: 'Meisje.'
Als Daniël goed eet dan zeg ik 'grote jongen' tegen hem. Als ik mijn bord leeg heb gegeten dan noem ik mezelf 'groot meisje'. En hoewel ik Daniël wel heb geprobeerd uit te leggen dat hij, papa en Sam jongens zijn en dat ik een meisje ben -en welk lichaamsdeel het verschil maakt- denkt hij blijkbaar dat ik zo heet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten