Dag 59 Tijd voor papa en mama

   Daniël is uit logeren. Hij slaapt bij mijn broer en zijn vriendin, dat vinden zij alledrie helemaal geweldig. Toen we daar vanmorgen wegreden stond Daniël vrolijk te zwaaien: 'Dag mama, dag papa!' Sam ging wel weer met ons mee naar huis. Met nog zes borstvoedingen per vierentwintig uur, houd ik hem liever bij me. Toch voelt het als pure papa en mama tijd. Sam vraagt op het moment nog veel minder aandacht dan Daniël. Bovendien mochten we vanavond samen uiteten, de buurvrouw paste op.
   Vanmiddag waren we echter alsnog bezig voor onze grote kleine man. Hij krijgt namelijk een zandbak voor zijn verjaardag. Die hadden we vast besteld omdat hij er dan nu misschien nog een paar dagen van kan genieten, zolang het weer nog goed is. We gingen die maar meteen 'even' in elkaar zetten. Maar zoiets gaat eigenlijk nooit vanzelf en kost altijd meer tijd en geduld -zie ook mijn blog van gisteren- dan je eigenlijk had gehoopt. En omdat we laat gingen eten, werd ik op een gegeven moment ook extra sjacherijnig ongeduldig omdat ik honger had. Uiteindelijk staat de zandbak -gevuld en wel- te wachten tot Daniël morgen weer thuis komt. (Wat zal hij blij zijn.)
   Wij hebben daarna heerlijk de tijd genomen om rustig te eten bij kaarslicht en bij te kletsen met elkaar, wat fijn om ook weer even geliefden te zijn in plaats van papa en mama. En nu maar hopen dat Sam morgen niet al te vroeg wakker is, zodat we ook nog -soort van- uit kunnen slapen.