Vandaag was Daniël dan echt jarig. We hebben er niet heel veel aan gedaan, maar vanmorgen kwamen twee vriendinnen die allebei een zoontje van twee hebben en één van hen heeft ook nog een zoontje van Sams leeftijd. Daniël en ik waren al vroeg beneden en dat kwam mij goed uit want ik wilde een appelcake bakken zodat ik die nog warm kon serveren - het liefst met twee kaarsjes erop.
Viel dat even tegen! Ik bak normaal nooit een cake maar ik wist ook niet dat het zo moeilijk was. Met het mixen van het beslag vloog de boter alle kanten op, daar werd ik niet vrolijk van, dus ik heb maar kort gemixt. Vervolgens liet ik de cake een uur en een kwartier in de oven staan, precies volgens het boekje. Toen ik hem eruit wilde halen wiemelde dat hele ding op en neer. Leek me niet zo gaar dus. Vooruit nog maar wat langer erin dan. Na bijna twee uur leek de cake alsnog gaar te zijn. Eerst vijf minuutjes laten koelen en dan uit het blik zei het recept. Toen ik probeerde mijn cake er netjes uit te laten glijden, viel de bovenste helft in stukken op het rooster terwijl de rest gewoon in het blik bleef zitten, toch nog niet helemaal gaar blijkbaar. Zucht. Ik heb dus wat kruimeltjes cake met veel slagroom geserveerd. Het smaakte goed, maar de uitvoering was minder. Vanavond mag ik voor de herkansing, want ik wil Daniël morgen cake laten trakteren op het dagverblijf. (Mocht hij weer mislukken dan neem ik mijn toevlucht tot gekochte exemplaren.)
Het was verder vanmorgen een gezellige drukke boel met al die kleine kereltjes plus moeders hier over de vloer. Over het algemeen gaat dat heel goed. Daniël vond het geen probleem dat de anderen met zijn (nieuwe) speelgoed speelden. Hij verstoorde alleen de rust van de andere baby. Daniël doet vaak een leeuw na en laat Sam op die manier schrikken. Sam fladdert dan even met zijn armen en dan moeten ze allebei lachen. Dat dacht Daniël dus ook bij de ander baby te kunnen doen. Na de eerste grom van Daniël zag ik al een pruillipje verschijnen en zei ik tegen Daniël dat hij maar geen leeuw meer moest spelen, maar luisteren, ho maar. Dus na Daniëls tweede grom, werd het brullen. Verder was het een geslaagde ochtend.
Vanmiddag moesten we naar het consultatiebureau. Stom gepland natuurlijk van hen. Ik vroeg vorige week al, toen ik er met Sam was, of er slingers en ballonnen zouden hangen ter ere van Daniëls verjaardag - dat was uiteraard niet zo. Probleempje was dat Daniël na alle drukte van die ochtend, niet genoeg had aan anderhalf uur slaap. Toen ik hem wakker moest maken, was het dus flink huilen geblazen. Gelukkig ging het goed vanaf het moment dat we onderweg waren naar het bureau. Opa was ook mee, en dat was gezellig en fijn, want die kon Sam mooi knuffelen tussendoor.
Daarna kwamen de buurmeisjes nog met zijn viertjes op visite. Voor hen had ik geen zelfgebakken cakekruim meer, maar gelukkig nog wel wat confectiecake uit de supermarkt. Daniël vond het gezellig, maar mama was eigenlijk te moe om er nog echt van te genieten. Dat werd dus frietjes halen -prima verjaardagseten, toch?- en de mannetjes allebei op tijd naar bed! Nu alleen nog energie én moed verzamelen voor de nieuwe poging een mooie appelcake te bakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten