Als mama heb je tegenwoordig vele verplichtingen. Het voeden en verzorgen van je kindjes, een leuke partner zijn, een goede werknemer zijn, je vriendschappen onderhouden en het liefst dan ook nog af en toe iets voor jezelf doen waar je blij van wordt. Vaak is het, volgens mij, ook de taak van de mama's alles te plannen en te organiseren. Soms heb ik het gevoel dat dat nog wel de meeste energie kost. Zorgen dat iedereen op tijd is waar hij moet zijn, zorgen dat de boodschappen op tijd aangevuld worden, dat de was op tijd schoon in de kast ligt, dat alle afspraken gemaakt en nagekomen worden en het bijhouden van verjaardagen (kaartjes sturen, cadeautjes kopen, etc).
Vandaag was het de dag van de leidster op het dagverblijf. Aan de ene kant leuk, de leidsters verdienen het best om eens in het zonnetje gezet te worden. Aan de andere kant weer een taak voor de mama's erbij, want de meeste kinderen zijn nog niet groot genoeg om zelf iets te knutselen. Ik had wel al wat bedacht, maar ik was gisteravond zo moe dat ik al om een uur of acht naar bed ging, dus het kwam er niet van om het uit te voeren. En wegens de verjaardagstoestanden was het er al helemaal niet van gekomen afgelopen week om samen met Daniël iets te knutselen.
Vanmorgen had ik de mannetjes al weggebracht toen ik er ineens weer aan dacht dat het de bedoeling was iets met een hart te doen voor de leidsters. Ik zou samen met een collega met de auto naar het werk gaan en hij gaf aan nog tien minuten nodig te hebben voor hij klaar was. Toen heb ik -in precies tien minuten- voor zes leidsters een hart uit rood papier geknipt, erop geschreven: 'Lieve .... Wij vinden jou tof, liefs Daniël en Sam.' En een chokotoff erbij geplakt. Had ik toch nog aan de zoveelste mama-plicht voldaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten