Dag 134 Oppassen!

   Dag 134 heeft wat vertraging opgelopen. We zijn gisteravond uiteten gegaan met opa en oma, met broer, zus en aanhang omdat opa dinsdag de prachtige leeftijd van zestig jaar gaat bereiken. Het was een complete verrassing voor hem. Daniël en Sam mochten uiteraard niet mee. Vriendin K. kwam graag oppassen. En ze heeft het super gedaan, waarvoor respect!
   Vriendin K. heeft zelf nog geen kinderen en ze mocht nu tijdens spitsuur ineens op twéé kleine mannetjes passen, dat vraagt best wat van een nog relatief onervaren verzorger. Ik had wel al een voorzetje gemaakt met koken en toen ze binnenkwam ging Sam nog een dutje doen, zodat ze niet meteen de aandacht hoefde te verdelen over twee kinderen en het fornuis.
   Daniël wilde uiteraard niet eten. 'Kikhilniet' is de favoriete uitspraak van het moment. K. was zo wijs om gewoon aan tafel te gaan zitten en te beginnen met eten. Daniël kwam er toen vanzelf gauw genoeg bij zitten. Hij wilde geen groente (dat is nieuw) maar at zijn vissticks met smaak. 'Lekker vleesje!' zei hij.
   Ik had uitgelegd in welke volgorde ik meestal de dingen doe, maar eraan toegevoegd dat ze ook rustig mocht improviseren als het zo uitkwam, en dat had ze heel handig gedaan. Sam kreeg eerst de fles, voor Daniël naar bed ging (ik doe het meestal andersom) en Daniël ging daardoor wat later naar bed. Vervolgens wilde hij natuurlijk extra verhaaltjes voorgelezen hebben. K. heeft toen op een gegeven moment gezegd dat hij nog even zelf mocht lezen, maar dat zij naar beneden ging, precies wat ik zelf ook altijd doe. En rond acht uur was het stil -tot wij thuis kwamen- perfect dus.
   Lieve K. dankjewel, wij hebben genoten van een heerlijk avondje uit!