Daniël is super behulpzaam. Zeker nu hij ook precies weet wat er van hem verwacht wordt als je hem iets vraagt. Vanmorgen was ik bezig Sam te verschonen en toen ik zijn broek al uit had kwam ik er pas achter dat er geen schone luiers meer in zijn commode lagen. Ik kan Sam nu hij kan draaien echt niet meer alleen op de commode achterlaten, dus ik vroeg aan Daniël of hij een luier wilde gaan pakken op zijn kamer (ze hebben in luiers al dezelfde maat en het zal niet lang duren of het is bij kleding ook zo). Even later kwam Daniël aan met een luier uit zijn la.
De vieze luiers gooien we altijd bij Daniël op de kamer weg, want we hebben maar één zo'n emmer met plastic erin die geurtjes tegengaat. Als ik klaar ben met verschonen van Sam, is Daniël -ongevraagd- al onderweg om de vieze luier op zijn kamer weg te gooien. Zo pakt hij ook zonder dat ik het hoef te vragen een spuugdoekje als Sam spuugt, erg attent! Verder wil hij zijn broertje maar al te graag de fles geven. En als ik niet oplet deelt hij al zijn eten ook met Sam, maar die mag natuurlijk nog niet alles hebben.
Daniël wil ook altijd helpen met dragen. Of het nu Sam is in de maxi-cosi, een tas of het boodschappenkratje. 'Ikke ook doen!' zegt hij dan. Dat wil hij ook als ik was aan het vouwen ben - totaal niet praktisch want hij snapt het principe van vouwen nog niet en maakt propjes van alles wat hij in zijn handen krijgt. Of als ik ga stofzuigen - inmiddels geef ik hem dan de kruimeldief want anders hangt hij voortdurend aan de stang van de grote stofzuiger en dan kom ik geen stap verder.
Ben benieuwd of hij over een jaar of vijf a tien nog steeds staat te trappelen als ik hem vraag om me te helpen door de tafel te dekken of een boodschap te doen. Laat staan dat hij het -ongevraagd- uit zichzelf oppakt of aanbiedt. Ik weet van mezelf dat ik op een gegeven moment helemaal niet meer zo behulpzaam was voor mijn lieve mama...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten