Dag 30 Over huidhonger en luchtkusjes

Baby's hebben huidhonger, zo zegt de folder van de draagdoek. Ik ben een groot fan van de draagdoek. Je kindje lekker dicht tegen je aan en toch je handen vrij. En baby's vallen makkelijk in slaap in de doek. Met name Daniël heb ik daarin dan ook veel rondgesjouwd. Ik hoefde hem er maar in te leggen en drie keer de kamer op en neer te lopen en hij sliep. Nu met Sam gebruik ik hem wat minder, omdat ik met Sam in de doek niet zo flexibel kan bewegen - bukken en tillen worden toch lastig. Dus als ik ook voor Daniël moet zorgen is het onhandig als ik Sam in de doek heb.
De laatste nachten is Sam weer erg onrustig (hij wil zo'n beetje elke twee uur even drinken) en nu las ik op de 'slaapbabyslaap' site -erg handige site trouwens- dat baby's soms in de nacht het lichaamscontact inhalen wat ze overdag te kort komen. En dat klinkt mij wel logisch in de oren. Het is eigenlijk vreselijk, maar wat dat betreft komt Sam misschien toch wat te kort - ondanks de borstvoeding. Daar zijn verschillende redenen voor, ik heb hem zoals gezegd minder in de draagdoek, hij is heel blij en tevreden in de box en hij gaat twee a drie dagen per week naar het dagverblijf. Vandaag heb ik me voorgenomen om mijn best te doen overdag te voldoen aan zijn huidhonger. Ik heb de draagdoek meteen weer eens gebruikt en Sam extra veel geknuffeld. In de hoop dat Sam -of eigenlijk mama- daardoor eindelijk 's-nachts beter kan slapen...
Met het risico heel zoetsappig over te komen, toch weer een schattig verhaaltje over Daniël. Ik kan er ook niks aan doen dat het zo'n lieverd is, toch?! Vandaag was ik met mijn mannetjes in het speeltuintje hier vlak achter. Sam lag lekker te slapen in de wagen. (In de speeltuin is de draagdoek niet praktisch, want dan moet ik Daniël steeds helpen en optillen.) Daniël is dol op schommelen, dus ik mocht hem eindeloos duwen. Op een gegeven moment gaf ik een kusje in de lucht elke keer dat hij naar voren kwam en ik hem weer weg duwde. Daniël schaterde het uit. Even later ging hij op het draaimolentje en moest ik dat duwen. En elke keer als Daniël voorbij kwam gaf hij mij een kusje in de lucht! Lief hè?