Dag 54 Mama sport

   Vandaag eens over mama. Natuurlijk doe ik aan zwangerschapsyoga, maar mijn conditietraining staat al heel lang op een laag pitje. Tussen de zwangerschappen ben ik wel weer half half begonnen met hardlopen, maar het lukte me niet er helemaal in te komen voor ik opnieuw zwanger was. Ik heb ook al in geen tijden naar het werk gefietst. Gelukkig komt daar gauw genoeg weer verandering in, want ik mis de beweging. Niet alleen voor de lijn (al heb ik nog wel een aardig buikje) maar vooral vanwege de goede zin en de energie die ik ervan krijg.
   Ik was dan ook vast van plan snel na de bevalling van Sam weer aan het rennen te gaan. Dat heb ik ook gedaan, ongeveer drie keer, en toen had ik er weer genoeg van. Met een gezin met twee jonge kinderen lukt het me niet om de discipline op te brengen om regelmatig alleen te gaan lopen.
   Twee weken geleden bood mijn buuf uitkomst. Ze vroeg me waarom ik niet met haar mee zou gaan naar Zumba en/of stepsles op de maandagavond. Hoe meer ik erover nadacht, hoe meer ik me realiseerde dat dat een goed idee was. Gezellig samen met mijn buuf weer een begin maken met het opbouwen van mijn conditie. Eén avond in de week om mee te beginnen. (In plaats van drie keer in de week hardlopen.)
  Vandaag was het dan zover, mijn Zumba-vuurdoop. En wat was het lekker! En zwaar! Maar toch hield ik het goed vol, mijn basisconditie is nog niet volledig verdwenen, dat is erg fijn om te weten. Natuurlijk moest ik inkomen in de stapjes en ging ik vaak links wanneer de rest rechts ging, maar het ging zeker niet slecht. Morgen heb ik ongetwijfeld spierpijn, maar over een paar weken weer een redelijke conditie en hopelijk een plattere buik.