Dag 39 Het vakantiegevoel

   Dag drie van onze vakantie en het vakantiegevoel begint te komen.
De eerste dag was ik doodmoe van het stressvolle inpakken en de reis hierheen (al was het maar twee uurtjes rijden). Zo moe zelfs dat ik met het fileparkeren hier voor het huis bijna een ongeluk maakte. Fileparkeren is toch al niet mijn sterkste punt als chauffeur, maar als je ogen haast dichtvallen van de slaap, wordt het helemaal lastig. Ik was zo gefocust op wat er achter mij moest gebeuren dat ik niet zag dat ik voor bijna tegen een tegenligger aankwam. Gelukkig ging het net goed, ik ben meteen uitgestapt en heb papa het vuile werk laten opknappen.
   Dag twee was ook niet wat je je bij je ideale vakantie voorstelt. Een hangerig ziek kind. Wasjes draaien en poetsen meteen in het begin van je vakantie. Knuffels badderen. Het was allemaal nou niet direct een onderdeel van mijn droomvakantie.
   Vandaag dan dag drie. De nacht was weer eens gebroken, maar dat zijn ze thuis ook, dus dat is niets nieuws. Daniël was extreem vroeg wakker en weer fit. Hij was natuurlijk ook al vroeg naar bed gegaan. Papa zat daarom al om vijf uur met hem beneden, hij was klaarwakker. Rond zeven uur hebben we de wacht gewisseld en ben ik naar beneden gegaan, samen met Sam zodat papa nog even kon slapen. Vanaf dat moment begon mijn vakantiegevoel.
   Lekker wandelen met Daniël aan de hand, de zon op onze bol, de wind in onze haren, zonder doel, gewoon vooruit. Met een bak koffie in de tuin naar de voorbij varende bootjes kijken. Toekijken hoe onze mannetjes samen op het speelkleed liggen, waarbij Daniël Sam steeds kusjes geeft (en per ongeluk steeds bijna slaat of schopt of platdrukt). Zien hoe zij genieten als ik bellen blaas, waarbij Sam heel verbaasd naar de bellen kijkt en Daniël ze rondspringend kapot probeert te maken. Lekker buiten lezen op alle momenten dat ik mijn handen even vrij heb. En vanavond met opa en oma -die zijn vanmiddag op visite gekomen en kamperen in de buurt- bbq-en om het vakantiegevoel compleet te maken.