Dag 28 Over samen en lichaamsdelen

Vanmorgen was het alweer vroeg feest. Sam werd rond vijf uur wakker en door het huilen van Sam volgde Daniël een kwartiertje daarna. Daar lagen we dan -veel te vroeg-  met zijn vieren op het grote bed. Daniël zegt dan vaak wel: 'Slapen, moe.' Maar op de een of andere manier valt hij dus nooit in ons bed in slaap (helaas). Meestal begint hij een spelletje. Vandaag was het spelletje dat hij zich ging verstoppen onder het laken -hij heeft wat met verstoppertje spelen. En in plaats van dat ik hem ging zoeken dook ik erbij onder de deken. 'Haaaai', zei Daniël en sloeg een armpje om me heen: 'samen!' verzuchtte hij. Zo lief...
Daniël kent voor zijn leeftijd al veel woorden en hij begint er nu ook steeds meer hardop mee te oefenen. Dus toen ik Sam vanmorgen aan het verschonen was, kwam Daniël erbij zitten en wees op de lichaamsdelen van Sam. 'Ogen' wijzend op de oren van Sam (de 'r' klinkt bij Daniël in dit geval hetzelfde als de 'g'). 'Ogen' dit keer wijzend op Sams ogen. Waarschuwing van mij: 'Pas op, pik zijn ogen er niet uit!'  'Mond' Daniëls vinger zo'n beetje ín de mond van Sam. 'Kin.' 'Buikie.' 'Navel' Daniël bijna met zijn hele gewicht steunend op de navel van Sam. 'Broek.'  Aha, Sam heeft dus geen benen maar een broek...