Vannacht was het weer prut. Nu gaan we vanavond de laatste voeding voor het eerst kunstvoeding geven. Zucht. Ik vind het best moeilijk. Daniël heeft nooit kunstvoeding gehad en Sam is nog geen zes maanden en ik geef het hem nu al. Maar we moeten iets doen. Ik heb het zo nodig dat Sam gaat doorslapen. Ik weet dat kunstvoeding geen garantie geeft, maar ik moet iets proberen. Ik red het gewoon niet meer om drie dagen te werken en alle andere dingen te doen die ik moet en wil doen, terwijl ik steeds twee keer per nacht wakker word. Nu maar hopen dat Sam op de kunstvoeding zal doorslapen... Morgen laat ik weten of het gelukt is.
Daniël is vriendjes aan het maken op het kinderdagverblijf. Steeds vaker horen we van de leidsters dat hij met een ander kindje heeft gespeeld. Als ik 's-ochtends vraag met wie hij die dag gaat spelen, dan krijg ik ook steeds vaker een naam als antwoord. Vandaag had hij steeds met één jongetje rondgelopen. Hand in hand en af en toe even knuffelen. Erg schattig. Toen Daniël had gezegd: 'Kusje geven,' was daar toch echt de grens voor het andere jongetje, dat wilde hij mooi niet... zo grappig om te horen!
Ik duim voor een supernacht!!
BeantwoordenVerwijderen