maandag 1 oktober 2012

Dag 89 Verslapen!

   Ja, ja, vanmorgen heb ik me verslapen. Hoe is het mogelijk! Ik zet al maanden geen wekker -my kids are my clock- blijkbaar kan dat toch misgaan. De nachten zijn erg gebroken op het moment, maar in de ochtend wil Sam nog wel eens een ruk maken. Ook Daniël slaapt de laatste tijd wat langer. Normaal gesproken staat papa om zes uur op, maar die was vandaag wat later. Ik kon een paar uurtjes bijtanken goed gebruiken, dus ik schrok ineens om kwart over zeven wakker.
   Na bekomen te zijn van de eerste verbazing, realiseerde me dat ik drie kwartier had om: mezelf te douchen en aan te kleden, te ontbijten met Daniël, brood te smeren voor naar het werk, de mannetjes aan te kleden, Sam borstvoeding te geven en ze allebei op het dagverblijf af te leveren. Om acht uur moest ik weer thuis zijn om met een collega mee te kunnen rijden naar het werk.
   Dit is hoe ik het deed. Ik rende onder de douche en vloog er weer onder vandaan. Ik ging naar beneden om brood uit de vriezer te halen, ik ontdooide het in de magnetron, maakte ontbijt voor mezelf en Daniël klaar en smeerde brood voor de lunch. Ik rende terug naar boven, waar ik hoorde dat Daniël wakker was. Ik zwiepte hem uit bed, verschoonde hem en kleedde hem aan. Hop naar beneden, ik pootte Daniël aan tafel achter de boterham met de televisie aan. Ik holde weer terug naar boven om Sam te wekken en klaar te maken. Tussendoor bedacht ik me dat het handig was om een borstel door mijn haar te halen.     
   Eenmaal beneden met Sam probeerde ik zelf hapjes te eten met Sam aan de borst. Hij dronk heel onrustig, en ik had er geen geduld mee, maar hij moest het er maar mee doen. Intussen spoorde ik Daniël aan om door te eten. Toen zette ik Sam in de maxi-cosi. Ik had hem al vastzitten in de gordel toen ik me realiseerde dat hij wel een jas aan moest. Natuurlijk wilde Daniël ook niet meewerken, maar het lukte me om hem toch zover te krijgen om zijn jas aan te doen en mee te gaan. Om vijf voor acht was ik onderweg naar het dagverblijf en om vijf over acht was ik weer thuis.
   Toen ik net binnen was en nog even snel mijn tanden wilde poetsen, belde mijn collega, of ik nog mee wilde rijden... Jaaaa, heel graag! Dus ik trok nog een laatste sprintje naar zijn huis en kon toen onderuitgezakt in de auto naar het werk. Ik had nog een paar uur (lees: de hele dag) nodig om hiervan bij te komen!

1 opmerking:

  1. weet niet of je het nog leest. maar ik heb hard om jouw verhaal moeten lachen ! En in mijn achterhoofd zie ik mezelf ook allerlei toeren uithalen om de kinderen klaar te krijgen zodat ik met 3 kinderen rond 8 uur te vertrekken naar school. sinds ik weer werk combineer ik mijn eigen ontbijt altijd met nog minimaal 2 taken ( waarvan borstvoeding geven er een is) .

    Nou ik vind het super knap dat je het allemaal in minder dan een uur gered hebt.

    Groetjes Corry

    BeantwoordenVerwijderen