Vandaag zijn de mannen naar het dagverblijf geweest. Papa haalde ze op. Hij had een zware dag op het werk, want vandaag werd duidelijk van welke collega's er afscheid genomen moet worden. Het was erg emotioneel. Het lijkt wel alsof de kinderen daar een neus voor hebben.
Papa vertelde dat Daniël, vanaf het moment dat ze naar buiten gingen op het dagverblijf, vervelend was. Hij had -om te beginnen- zelf de deur open willen doen en ging tekeer toen papa dat al voor hem had gedaan. En zo ging het verder. Hij wilde perse buiten spelen. Hij wilde niet eten. Hij wilde niet naar bed. Hij wilde geen tandenpoetsen. Hij wilde geen boekje lezen. En dat maakte hij steeds duidelijk door heel hard te gaan huilen. Papa was blij dat hij het huis kon ontvluchten om te gaan sporten.
Nu lijkt hij stil te zijn op Daniëls kamertje. Hij wilde uiteraard de lamp niet uit en de deken niet over zich heen. Ik dacht: 'Weet je wat: je zoekt het zelf maar uit, ik ga koffie drinken.' Maar nu ligt Sam te huilen. Die kan er niet zo goed tegen als het bedritueel onrustig is en gooit dat er nu even uit met lange uithalen en dikke tranen. Dus dat betekent nog niet rustig een bakje koffie voor mama. Waar is het behang als je het nodig hebt?
Wij hebben hier 5 vuilniszakken vol vers afgekrabd behang staan. Hebben??
BeantwoordenVerwijderen