Vandaag dacht ik: ''Laat ik eens iets anders proberen om Daniël tussen de middag te laten slapen.'' Elke keer wandelen is met dit weer niet haalbaar. Hij heeft zijn slaap eigenlijk nodig, dus ik dacht, wie weet helpt het als ik samen met hem naar bed ga. Het idee van samen met mama in het grote bed sprak hem meteen aan, het was in elk geval geen probleem om hem mee naar boven te krijgen.
Het was heel gezellig om samen in bed te kruipen, maar slapen, dat lukte toch niet. Eerst ging Daniël verstoppertje spelen onder de deken. De deken was een tent en soms mocht mama erin en soms ook niet. Op een gegeven moment wilde Daniël graag een boekje lezen, dus dat ging hij pakken op zijn kamer. Oké, dat leek me een goed idee, even voorlezen dan slapen. Dus toen het boekje uit was, draaide ik me om en wilde gaan slapen.
Toen was voor Daniël de lol eraf. Eerst ging hij proberen de deken van mij af te trekken. Dat lukte niet. Vervolgens ging hij aan mij sjorren, ''mama wakker worden!'' Ik reageerde niet en deed of ik sliep. "Ik ga naar beneden!'' kondigde hij aan. Hij klom uit bed, pakte zijn kleren en ging aan het traphekje staan trekken. Ik kon niet anders dan opstaan en er achteraan. Missie gefaald...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten