Vandaag ontdekte ik weer eens dat een ongeluk in een klein hoekje zit. Papa en ik hadden samen boodschappen gedaan voor we de kinderen gingen ophalen. Toen we thuis kwamen, moesten we dus niet alleen de kinderen maar ook de boodschappen mee naar binnen nemen. Ik had Sam op de arm, Daniël stond op de stoep op mij te wachten en papa liep vast met twee tassen naar binnen. Ik pakte met mijn vrije hand de laatste losse boodschappen uit de achterbak en vroeg aan Daniël of hij me wilde helpen. Hij kwam wel even kijken maar zei dat hij niet wilde helpen. Het lukte me ook om zonder de hulp van Daniël alles vast te pakken en ik smeet de achterklep dicht. Met de vingers van Daniël ertussen.
Gelukkig zag ik het meteen en kon ik de klep snel weer open doen. Papa kwam er net weer aanlopen ik riep tegen hem: ''Pak Daniël en houd zijn vingers onder de kraan." Daniël huilde vreselijk hard en ik voelde me een vreselijke sukkel. Sam ging van alle consternatie meehuilen. Uiteindelijk leek het mee te vallen en had Daniël vooral een dikke knuffel van mij nodig om weer tot rust te komen. Later vanavond zei hij nog tegen me: ''Mama, ik vind jou heel, heel, heel lief.'' Ik geloof dus dat het me alweer vergeven is.
We aten vandaag broccoli. Tegenwoordig wil Sam -onze kleine smulpaap- het liefst alles zelf eten. Ik had dus een bordje voor hem gemaakt met stukjes aardappel, stukjes vis en stukjes broccoli, alles in hapklaar formaat. Hij pakte enthousiast steeds iets van zijn bord. De aardappeltjes verdwenen in zijn mond, zo ook de vis, maar de broccoli pakte hij voorzichtig met twee vingertjes op om het vervolgens naast zijn bord op een hoopje te leggen.
Toen alle vis en aardappel op was probeerde ik hem nog wat broccoli te voeren, maar daar zat hij niet op te wachten. Hij vond het wel grappig om mij ook broccoli te voeren. Ik at dat heel enthousiast op ''Oh, lekker Sam!'' Om hem vervolgens weer een stukje aan te bieden. Daar trapte hij twee keer in, maar daarna hield hij zijn lippen stijf op elkaar. Om ze -uiteraard- voor het toetje weer open te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten