Dag 358 Pannenkoeken eten

   Vandaag was onze vakantie-activiteit dat we pannenkoeken gingen eten bij een leuk pannenkoekenhuis hier in de buurt. Er is buiten een speeltuin bij, maar ook binnen, voor Daniël dus helemaal te gek. Jammer genoeg is Sam eigenlijk overal nog net te klein voor, maar toch weer zo groot dat hij geen genoegen meer neemt met stil aan tafel zitten met een boekje of speeltje. Sam werd dan ook vervelend van de verveling. Hij jengelde en begon aan zijn papieren placemat te trekken en tegen zijn speeltje aan te duwen. Waardoor ik voortdurend mijn best moest doen om ervoor te zorgen dat het drinken niet omviel en Sam het bloemetje niet van tafel keilde. Gelukkig kwam op het hoogtepunt van Sams verveling zijn pannenkoek. Dat hield hem een poosje zoet.
   Bij Daniël was het probleem omgekeerd. Die wilde niet mee naar huis toen het tijd was om te gaan. Uiteindelijk kocht ik hem -heel pedagogisch onverantwoord- om met zo'n suikerhartje waar een woordje in gedrukt staat. Met dat hartje in het vooruitzicht stemde hij in met het aantrekken van zijn schoenen, maar we konden niet vermijden dat hij buiten toch weer even de speeltuin in rende. Daar hebben we hem nog heel even laten spelen voor we hem richting de auto sleepten droegen. Eenmaal in de auto verzuchtte Daniël: ''Was leuk he?''