Sam kan al een heel klein beetje praten. Hij zegt ''mama'' en ''papa''. Soms zegt hij wel ''papa'' tegen mama en andersom, maar goed, het begin is er. Verder herhaalt hij braaf ''ka, ka, ka'' als ik ''kwaak, kwaak, kwaak'' zeg wanneer we langs de eendjes fietsen, soms zegt hij het ook uit zichzelf als hij vogels ziet. En laatst dacht ik een soort van ''titten'' te horen toen hij bij me op de bank wilde zitten, maar dat weet ik niet helemaal zeker.
Vandaag ging ik de kinderen ophalen bij het dagverblijf. De leidster vertelde dat ze met z'n allen aan tafel hadden gezeten om te lunchen. Toen Sam zijn boterham op had, gooide hij zijn bord op de grond. Tot zover niets nieuws, dat doet hij thuis ook voortdurend. Alleen had hij er vandaag ''bood'' bij gezegd! De leidster vroeg aan hem: ''Sam, wil je nog een boterham?'' Waarop Sam lachend heftig had zitten knikken van ''ja''. Het verbaast me niks dat een van de eerste woorden van 'smulpaap-Sam' een woord is dat met eten te maken heeft...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten