Vanmorgen gingen we naar de peuterochtend in de binnenspeeltuin (op schooldagen krijg je voor de middag korting op de entree van je peuters). Daniël vindt het er heerlijk en rent meteen door de ruimte alsof hij er wekelijks komt. Ik was vooral benieuwd hoe Sam het zou gaan vinden nu hij goed kan kruipen en kan klimmen.
In het begin keek hij nog een beetje de kat uit de boom. Hij bleef dichtbij mij zitten en speelde met een plastic bal uit de ballenbak. Op een gegeven moment leek hij aan te geven dat hij in de ballenbak wilde, dus ik zette hem erin. Ook daar bleef hij een poos op dezelfde plek zitten voor hij zich voorzichtig ging bewegen. Hij maakte wel steeds contact met de kinderen om hem heen door naar ze te kijken en te lachen.
Na een poosje zette ik hem in de buurt van een soort trapje naar een verdieping met een buis waar hij doorheen kon kruipen en een glijbaantje. Hij klom zonder veel moeite het trapje op en ging zonder enige twijfel met zijn hoofd naar beneden van de glijbaan af. Ik schrok me wild, zag hem al over de kop slaan onderaan de glijbaan, maar het ging allemaal goed. Dat was een primeur, voor het eerst zelfstandig van de glijbaan. Tot mijn grote verbazing klom hij redelijk makkelijk tegen de glijbaan terug omhoog. Mijn zoon blijkt veel stoerder te zijn dan ik dacht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten