zaterdag 29 juni 2013

Dag 361 Aftellen

   Nog een paar dagen en dan zit mijn oorspronkelijke project erop. Ik heb dan driehonderdvijfenzestig dagen trouw iets geschreven over mijn gezinsleven. Ongelooflijk dat het relatief makkelijk is gelukt. Dat ik het ook echt heb volgehouden. Natuurlijk was dat mijn intentie toen ik startte, maar je weet niet hoe het zal lopen. In het begin dacht ik nog wel eens: ''Als de inspiratie niet snel terug komt, dan stop ik er gewoon mee.'' Op een gegeven moment was ik echter zover, dat ik dat niet meer over mijn hart kon verkrijgen. Maar toen wist ik -uit ervaring- dat er na elke dip in mijn inspiratie ook weer een opleving volgde.
   Het dagelijks schrijven werd een deel van mijn systeem. Meestal meteen nadat de kinderen in bed lagen achter de computer kruipen, soms iets later. Heel af en toe een schokje: ''Oh jee, ik moet nog iets schrijven.'' Maar meestal een vanzelfsprekend moment van bezinning. Wat hebben we vandaag meegemaakt? Wat was zo grappig, interessant of juist zo gewoon dat het beschreven moest worden? Vastgelegd voor mezelf en de kinderen.
   En wat nu - over vier dagen? Ga ik stoppen na een jaar? Ga ik door? Misschien vrijblijvender? Niet langer de verplichting echt elke dag iets te posten, maar gewoon als het uitkomt en ik inspiratie heb? Of verwatert het dan snel? En hoe zou ik dat vinden? Eerlijk gezegd ben ik er nog niet uit. Ik weet alleen zeker dat ik trots ben op mezelf dat mijn project straks geslaagd is en op het product wat eruit is gekomen. Ik weet zeker dat Daniël, Sam, papa en ik -het meeste- in de toekomst met veel plezier zullen teruglezen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten