Dit verhaal gaat over afgelopen vrijdag. Ik
had de week ervoor een afspraak gemaakt met de buurvrouw. Zij kwam namelijk met
een steengoed voorstel: als we nou eens regelmatig samen schoonmaken bij
elkaar thuis, dan wordt het een stuk leuker om te doen en kunnen we meer werk
verzetten. Vrijdag dus de eerste keer bij mij. De keuken kreeg een grote beurt.
Ik had het zo uitgekiend dat Sam lag te slapen en Daniël mocht ons helpen.
We pakten het grondig aan, alle keukenkastjes gingen leeg, vervolgens werden ze goed uitgesopt. Het was een mooie taak voor Daniël om de spulletjes uit de kastjes steeds op tafel te zetten. Met de macaroni ging het even mis. Ik had een aangebroken verpakking in de kast staan, die zat niet goed dicht. Toen Daniël hem op tafel wilde zetten strooide hij de macaroni overal in de rondte. Achteraf vond hij het prachtig want hij mocht helemaal zelf met de grote stofzuiger de macaroni opzuigen. Dat vond hij erg grappig om te doen, want hij hoorde de macaroni naar binnen floepen en omdat het resultaat heel duidelijk was had hij veel eer van zijn werk.
Op een gegeven moment lieten we Daniël ook zonder de 'mond' alleen met de stang zuigen. Dat was niet zo'n goed idee van ons, want hij dacht: "Even voelen," en hield zijn hand er tegenaan. Dat deed zeer! Ik weet niet wat het is met kinderen, want hij probeerde het vervolgens gewoon nog eens, toch nog even kijken of het de tweede keer ook weer pijn zou doen. (Wel herkenbaar, zo heb ik twee keer een kraaltje in mijn neus gestopt toen ik een jaar of vier/vijf was.)
De buitenkant van de keuken (afzuigkap en zo) werd nog even met de 'powerspray' van de buuf ontvet. Binnen twee uur glom mijn hele keuken weer en hadden we lekker bijgekletst. Volgende week is haar keuken of badkamer aan de beurt. Wat mij betreft een geweldig initiatief, dus zegt het voort!
We pakten het grondig aan, alle keukenkastjes gingen leeg, vervolgens werden ze goed uitgesopt. Het was een mooie taak voor Daniël om de spulletjes uit de kastjes steeds op tafel te zetten. Met de macaroni ging het even mis. Ik had een aangebroken verpakking in de kast staan, die zat niet goed dicht. Toen Daniël hem op tafel wilde zetten strooide hij de macaroni overal in de rondte. Achteraf vond hij het prachtig want hij mocht helemaal zelf met de grote stofzuiger de macaroni opzuigen. Dat vond hij erg grappig om te doen, want hij hoorde de macaroni naar binnen floepen en omdat het resultaat heel duidelijk was had hij veel eer van zijn werk.
Op een gegeven moment lieten we Daniël ook zonder de 'mond' alleen met de stang zuigen. Dat was niet zo'n goed idee van ons, want hij dacht: "Even voelen," en hield zijn hand er tegenaan. Dat deed zeer! Ik weet niet wat het is met kinderen, want hij probeerde het vervolgens gewoon nog eens, toch nog even kijken of het de tweede keer ook weer pijn zou doen. (Wel herkenbaar, zo heb ik twee keer een kraaltje in mijn neus gestopt toen ik een jaar of vier/vijf was.)
De buitenkant van de keuken (afzuigkap en zo) werd nog even met de 'powerspray' van de buuf ontvet. Binnen twee uur glom mijn hele keuken weer en hadden we lekker bijgekletst. Volgende week is haar keuken of badkamer aan de beurt. Wat mij betreft een geweldig initiatief, dus zegt het voort!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten