Zoals ik al eens eerder heb geschreven, luistert Daniël niet zo heel goed, vooral niet als hij in de gaten heeft dat ik mijn handen vol heb. Vanmorgen was het weer zover. We liepen naar de auto en ik vroeg aan Daniël: "Klim je zelf in je stoel, of moet ik je erin zetten?" Ik droeg Sam in de maxi-cosi. Daniël gaf geen antwoord, keek me even ondeugend aan en rende zo de andere kant op. Gelukkig het hofje op terug richting ons huis, maar toch...
Dus ik plantte Sam snel in de auto en ik ging er toch maar weer achteraan. (Het liefst zeg ik gewoon: "Nou dan ga je toch niet mee!" en start vervolgens de auto, maar daar is Daniël te klein voor, ik kan hem niet zomaar even uit mijn zicht laten verdwijnen.) Het is echt balen dat hij dit doet. Eigenlijk is het vooral irritant dat hij het soms doet, soms luistert hij wel goed, vandaar dat ik het steeds weer probeer. Om het helemaal op safe te spelen zou ik eerst de een en dan de ander naar de auto moeten brengen, maar dat is erg omslachtig, bovendien laat je dan een kind alleen achter in de auto. Dat vind ik ook niet zo'n prettig idee.
Vanmiddag met het ophalen pakte ik Daniël bij zijn kraag, zo liepen we richting de auto. Daniël was er absoluut niet van gecharmeerd en probeerde zich los te wurmen intussen heel hard roepend: "Hou me los mama!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten