Met Koninginnedag kreeg Daniël van opa een poppenwagen. Opa dacht eigenlijk dat we die misschien aan kennissen of vrienden met een dochter zouden kunnen geven, maar natuurlijk vindt Daniël die wagen zelf hartstikke leuk. Op zolder heb ik nog wat poppen van mij van vroeger, dus vandaag nam ik Daniël mee naar zolder om een pop uit te zoeken voor in zijn wagen.
Daniël koos de kleinste pop. Een pop met gele draadjes als haren. Ik speelde namelijk vroeger eens kappertje met mijn poppen en knipte ze nagenoeg allemaal kaal. Mijn mama -Daniëls oma- stuurde ze daarna naar de poppendokter. Toen ze daarvan terugkwamen hadden sommigen een geïmproviseerd kapsel. Zo ook de pop die Daniël nu koos. (Er was ook een pop die helemaal was vervangen door een nieuw exemplaar, die was niet meer te redden geweest.) We legden haar onder een dekentje in de wagen en Daniël voelde zich op en top mama. Hij ging met haar aan de wandel in de achtertuin.
Ik hoorde Daniël tegen zijn kind praten. "Kom we gaan naar opa. Hier moeten we oppassen, hier rijden allemaal auto's.'' Ik prees hem dat hij zo goed voor zijn kleintje zorgde, als mama moet je tenslotte goed op je kind passen. ''Ja, baby moet niet onder auto komen!'' zei mijn wijsneus.
De buurvrouw zou even op de kinderen passen en natuurlijk moest baby daar ook mee naartoe en werd een van de buurmeisjes tot 'papa' gebombardeerd door Daniël. Overigens is hij uiteindelijk toch niet zo'n hele goede moeder, want de rest van de dag keek hij niet meer naar zijn kind om.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten