In de hoop dat Sam niet meer zo gaat spoken 's-ochtends vroeg, gaan we proberen van twee slaapjes naar een middagdutje over te stappen. Vanmorgen hield hij het goed vol tot lunchtijd. Hij sliep van twaalf tot drie en nu is het afwachten wat hij morgenochtend doet.
Daniël slaapt officieel niet meer tussen de middag, maar op het dagverblijf meestal wel en in de kinderwagen en in de auto vaak ook. Vandaag kwam daar aan het eind van de middag bijna de fiets bij. Je ziet het wel eens, kindjes die in een fietsstoeltje zitten te slapen. Nou ja zitten, hangen omschrijft het beter, het ziet er niet erg comfortabel uit. Ik dacht dat die van mij dat niet zouden gaan doen, maar vandaag was het dan toch bijna zover.
Daniël speelde de hele dag buiten. Eerst in de achtertuin en later ook nog in het speeltuintje hier vlakbij. Daar zijn twee schommels die geschikt zijn voor kleine kinderen. Ik zette Daniël in de ene en Sam in de andere en duwde ze samen. Ze hadden vreselijk veel lol. Sam lijkt van snelheid en de wind in zijn haren te houden. Toen ik gisteren hard fietste schaterde hij het ook uit. Als hij later groot is, vindt hij achtbanen vast fantastisch.
Aan het eind van de middag gingen we op de fiets naar opa. Op de fiets gebeurde het net niet, maar binnen een half uurtje viel Daniël bij opa op schoot in slaap. Hij was niet wakker te branden. Ik stond te koken en toen we gingen eten kregen we hem met geen mogelijkheid meer wakker. Opa legde hem maar op de bank, zodat hij zelf wel wat kon eten. Na een uurtje kregen we Daniël dan eindelijk zover zijn ogen open te doen, maar hij had geen zin om te eten. Om zeven uur lag hij thuis uitgeteld in zijn bedje. Nu maar hopen dat de mannen morgen allebei uitslapen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten