Zoals ik eerder al beschreef, is Sam verzot op trapklimmen. Je kunt het eigenlijk nog geen lopen noemen, het is voor hem waarschijnlijk vergelijkbaar met het beklimmen van een berg. Zodra hier de deur naar de gang opengaat begeeft hij zich met een noodgang naar de trap. Gisteren had ik mijn handen vol terwijl Sam al op zijn knieën op de eerste tree zat. Ik dacht: "Hoe ga ik dit nou oplossen?''
Ineens had ik een ingeving. Ik vroeg Sam: ''Ga je naar bed? Ga je naar boven om te slapen?'' Sam keek naar mij om. Ik herhaalde mijn vraag: ''Ga je alweer slapen? Je komt net uit bed.'' Hij keek de trap nog eens omhoog, dacht even na en draaide zich maar weer om. Snel kroop hij de woonkamer weer in. Hij vond het duidelijk nog geen bedtijd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten